Strony

środa, 27 stycznia 2016

TEWL - ucieczka wody przez naskórek - transepidermal water loss. Jak nawilżyć skórę i jak zapobiec jej przesuszeniu? Zachwianie procesu nawilżania skóry.

Brak komentarzy:

Sucha skóra potrzebuje nawilżenia lub ochrony, która zabezpieczy ją przed utratą wilgoci. Naturalny mechanizm ochronny to bariera naskórkowa. Co to jest bariera naskórkowa?

Budowa bariery naskórkowej i jej funkcja.


W ramach skóry funkcjonuje złożony mechanizm nazwany barierą naskórkową. Zasadnicza rola bariery naskórkowej polega na zatrzymywaniu wody w organizmie oraz nieprzepuszczaniu substancji drażniących, alergicznych czy też toksycznych do wnętrza organizmu człowieka.

Proces zatrzymania wody odbywa się poprzez zmniejszenie ucieczki wody oraz dzięki zwiększonemu wiązaniu wody przez komórki naskórka. Mechanizm barierowy dla substancji szkodliwych opiera się w dużej mierze na utrzymaniu prawidłowej szczelności naskórka.

Pod względem strukturalnym bariera naskórkowa składa się z warstwy rogowej naskórka (stratum corneum) zbudowanej z korneocytów oraz specjalnego spoiwa międzykomórkowego zwanego cementem międzykomórkowym. To głównie cement międzykomórkowy jest odpowiedzialny za utrzymanie szczelności bariery naskórkowej ponieważ korneocyty przechodząc do stratum corneum stopniowo tracą swe połączenia w postaci korneodesmosomów i rozluźniają swoją strukturę.

Cement międzykomórkowy składa się z ułożonych naprzemiennie warstw lipidów i warstewek wody nasyconej rozmaitymi związkami chemicznymi. Całość ma bardzo uporządkowaną, złożoną strukturę o charakterze ciekłokrystalicznym. Dzięki temu cement wykazuje bardzo dużą odporność na działanie rozmaitych czynników chemicznych i stanowi główny czynnik zapobiegający migracji wody ze skóry właściwej do powierzchni naskórka. Lipidy wchodzące w skład cementu to głównie ceramidy (40%) , sterole (25%), wolne kwasy tłuszczowe (18%) oraz węglowodory (11%).

Dla utrzymania prawidłowej funkcji cementu międzykomórkowego istotne jest aby nie dochodziło do zaburzeń ani jego składu chemicznego ani też jego przestrzennej organizacji.
Na prawidłową przestrzenną organizację cementu zasadniczy wpływ mają oddziaływania niepolarne pomiędzy łańcuchami tłuszczowymi oraz wiązania wodorowe miedzy polarnymi fragmentami lipidów i cząsteczkami wody. Dzięki temu cement posiada zwarta budowę i jest nieprzepuszczalny dla większości związków chemicznych - przenikać przez niego mogą zasadniczo tylko związki mające powinowactwo do lipidów.
olej lniany
Mechanizmem wspierającym cement międzykomórkowy w procesie tworzenia bariery i utrzymania wody w organizmie jest Naturalny Czynnik Nawilżający w skrócie zwany NMF (Natural moisturizing factor) . NMF jest silnie higroskopijną mieszaniną wielu substancji znajdującą się wewnątrz korneocytów i stanowiącą około 10% suchej masy tych komórek. Powstaje w wyniku przekształceń enzymatycznych specyficznego białka zwanego filagryną. W skład NMF wchodzą przede wszystkim aminokwasy, pochodne aminokwasów i rozmaite sole. Głównym składnikiem jest sól sodowa kwasu piroglutaminowego (sól sodowa kwasu pirolidonokarboksylowego, PCA-Na). Obok aminokwasów NMF zawiera również pewne ilości soli sodowej kwasu mlekowego, substancji wyjątkowo silnie higroskopijnej a także związki o niższej higroskopijności np. mocznik i jego pochodne.

Przyjmuje się, że poszczególne składniki NMF mogą stanowić pozostałość jąder komórkowych keratynocytów rozpadłych w procesie rogowacenia. Aktywacja enzymu (proteoliza filagryny) odpowiedzialnego za rozpad białka filagryny tworzącego NMF jest zależna od zewnętrznej zawartości wody i tak w środowisku o wilgotności 100% dochodzi do całkowitego zahamowania przemiany filagryny. Zbyt niska wilgotność środowiska zewnętrznego również hamuje przekształcanie filagryny. Warstwa rogowa naskórka posiada więc zdolność reagowania przemianą rezerwuaru filagryny w NMF w zależności od wilgotności w środowisku zewnętrznym dostosowując się do aktualnej sytuacji oraz potrzeb organizmu w tym zakresie.


Kolejnym mechanizmem uzupełniającym barierę naskórkową jest płaszcz wodno-lipidowy pokrywający skórę. Stanowi on najbardziej zewnętrzną warstwę ochronną hamującą nadmierną ucieczkę wody z naskórka a także jest dodatkowym czynnikiem barierowym chroniącym skórę przed działaniem czynników drażniących oraz mikrourazami mechanicznymi. Jego głównym składnikiem jest sebum będące wydzieliną gruczołów łojowych. Ilość produkowanego przez skórę sebum podlega regulacji hormonalnej, zależy od płci i wieku pacjenta oraz od lokalizacji na ciele człowieka. Sebum zawiera w swoim składzie przede wszystkim wolne kwasy tłuszczowe (palmitynowy, stearynowy i oleinowy), woski, cholesterol i jego estry oraz skwalen o działaniu bakterio- i grzybobójczym. Uzupełnieniem dla sebum jest pot wraz ze składnikami mineralnymi wykazującymi zdolności higroskopijne oraz lipidy wierzchniej warstwy naskórka. Substancje higroskopijne przyciągają wodę z otoczenia i zmieniają gradient stężenia wody na powierzchni skóry utrudniając w ten sposób jej odparowanie. Wszystkie te substancje tworzą emulsje typu W/O.

We wspomaganiu bariery naskórkowej skóry uczestniczy również kwaśny odczyn górnych warstw naskórka o pH 5,5. W kwaśnym środowisku naskórka dochodzi do zahamowania namnażania się drobnoustrojów, dla których płaszcz wodno-lipidowy mógłby się stać doskonałą pożywką do rozwoju. Namnożenie grzybów czy też bakterii na zewnętrznej powierzchni naskórka może spowodować bowiem zaburzenia prawidłowej budowy a zatem i funkcji bariery naskórkowej.


Opisane powyżej mechanizmy to naturalne elementy obronne naszego organizmu, których skuteczność jest wystarczająca jeżeli nie dochodzi do zaburzenia żadnego z nich lub też warunki klimatyczne, w których przebywamy nie są zbyt ekstremalne dla naszej skóry. Nie jest za sucho i nie jest zbyt wilgotno.

Dodatkowym wsparciem dla naturalnej bariery naskórkowej mogą być kosmetyki, które właściwie stosowane potrafią znacznie ograniczyć ucieczkę wody, a przez to zwiększyć skuteczność działania bariery naskórkowej.

O tym czy bariera naskórkowa działa prawidłowo możemy się przekonać mierząc między innymi ilości wody, która może przenikać przez stratum corneum w jednostce czasu. W sprawnie funkcjonującej skórze przez stratum corneum w ciągu doby przenika około 300 cm3 wody. Można też przeliczyć jaka ilość wody przenika przez 1cm2 skóry w przeciągu godziny. I tak w ciągu godziny na 1 cm2 tracimy około 0,6 mg wody. Tą wędrówkę wody przez stratum corneum nazywamy transepidermalną utratą wody (Transepidermal water loss-TEWL) i jest ona naturalnym procesem obecnym w organizmie człowieka.

Wiele sytuacji chorobowych lub też niedoborowych może powodować, że bariera naskórkowa traci swą szczelność i zaczyna się wzmożona ucieczka wody - w pierwszej kolejności z żywych warstw naskórka, a następnie z warstwy właściwej skóry.
olej z wiesiołka
Oznaką, że bariera naskórkowa nie spełnia swojej funkcji jest wzrost TEWL powyżej 300 cm3/dobę. Efektem nasilenia ucieczki wody jest spadek zawartości wody w naskórku poniżej 10% oraz nieprawidłowości w składzie naturalnego czynnika nawilżającego (Natural moisturizing factor - NMF). Klinicznie objawia się to odczuciem suchości, szorstkości i napięcia skóry, rogowaceniem naskórka, jego złuszczaniem, drobnymi pęknięciami i pojawieniem się drobnych zmarszczek.

Nieprawidłowa struktura bariery naskórkowej powoduje również wnikanie do naszego organizmu przez skórę substancji zwanych alergenami środowiskowymi oraz określanymi jako czynniki drażniące, do których zaliczamy również produkty codziennego użytku jak mydło, detergenty lub inne środki myjące zawierające środki powierzchniowo czynne. W przypadku przenikania przez zaburzoną barierę naskórkową substancji drażniących najczęściej dochodzi do powstania odczucia pieczenia, swędzenia czy nadmiernego napięcia skóry.


Jak przywrócić prawidłowe nawilżenie skóry?


Nawilżanie organizmu od wewnątrz i na zewnątrz poprzez prawidłowe odżywianie i dbanie o odpowiednią higienę ciała zdają się być najlepszymi sposobami na zachowanie optymalnych warunków dla dostarczenia skórze potrzebnych mu substancji wspierających nawilżenie. Dieta bogata w żywe soki zawierające witaminy i minerały takie jak witamina C, karoten, żelazo, cynk, krzem oraz tłuszcze nienasycone pochodzące z ryb, owoców morza czy tranu bogatego w  witaminy A, E, D powinny wspomóc uszczelnienie błon komórkowych i cementu międzykomórkowego naskórka. Zawarte w kosmetykach koenzym Q10, krzem, ceramidy, witaminy A, E, C, kwas hialuronowy czy naturalny czynnik nawilżający mają również dodatni wpływ na prawidłowe napięcie skóry zapobiegające utracie wody z płaszcza ochronnego naskórka. Dodatkowo można suplementować się olejem z wiesiołka, z ogórecznika, olejem lnianym,  a w kosmetykach szukać masła karite, wosku pszczelego, oleju konopnego czy kokosowego. Pamiętać należy, że dbamy o całe ciało, gdyż skóra to jeden organ o ogromnej powierzchni 1.5 - 2 m2, na który należy oddziaływać w całości. Suplementacja preparatami na skórę, paznokcie, włosy czy oczy wpływa dodatnio na proces nawilżenia skóry, gdy stosujemy ciągle taką kurację 2-3 miesiące przynajmniej raz w roku. Kosmetyki stosujemy nawilżająco i często w cienkiej warstwie na całe ciało, żeby nie zaburzyć ( nie przeciążyć ) procesu zbyt mocnego nawilżenia naskórka co skutkuje zaburzeniem procesu TEWL  i daje odwrotny do zamierzonego skutek. Do mycia skóry należy używać łagodnych środków myjących - unikajmy SLS w żelach pod prysznic, w żelach do mycia twarzy, szamponach, mydłach. Picie wody 1,5l dziennie do 2l sprzyja prawidłowemu przebiegowi procesu TEWL. Unikanie długiego przebywania w pomieszczeniach z klimatyzacją, centralnym ogrzewaniem, czy mocno zawilgoconych, zapylonych, zadymionych,  a przebywanie w środowiskach o naturalnym stopniu nawilżenia sprzyja normalizacji wydzielania sebum zabezpieczającego skórę przed przesuszeniem.

poniedziałek, 18 stycznia 2016

Od czego zależy starzenie się skóry? Stres oksydacyjny - jak się z tym uporać?

Brak komentarzy:

Rodzaje starzenia się skóry

W zależności od przyczyny wyróżnia się kilka typów
starzenia się skóry.

• starzenie wewnątrzpochodne:

— związane z wiekiem (chronologiczne),
— hormonalne (menopauzalne);

• starzenie mimiczne (miostarzenie), czyli starzenie
   związane z mimiką;

• starzenie zewnątrzpochodne (fotostarzenie) powstające
   pod wpływem czynników zewnętrznych:

— związane z nadmierną ekspozycją na promieniowanie
   UV — fotostarzenie;
— związane z dymem papierosowym — „skóra
    palacza”

--  stres


Metody walki ze starzeniem się skóry zewnętrzne

 - stosowanie substancji biologicznie czynnych




Stosowanie alfa hydroksy kwasów /AHA/ zwiększa tempo wymiany komórek skóry, zwalniając nieco jej naturalną degenerację. Istniej jednak granica efektywności, komórki nie mają nieskończonego zakresu życia. W pewnym momencie przestają się dzielić i giną lub zachodzą w nich uwarunkowane genetycznie procesy zniszczenia. Komórki istnieją, gdy reagują na sygnał molekularny, który sprawia, że mogą się dalej dzielić.
W tej sytuacji pozostaje odżywianie skóry przez substancje biologicznie czynne.
Skóra z wiekiem traci substancje odżywcze, jednak szybkość wnikania substancji czynnych do i przez skórę limituje warstwa rogowa naskórka.

Substancje rozpuszczalne w lipidach łatwiej przenikają przez warstwę rogową, ale ich dalsza penetracja jest ograniczona obecnością hydrofilowych warstw komórek. Woda zwiększa znacznie przepuszczalność skóry, powoduje pęcznienie włókien keratyny, zwiększa płynność lipidów, tworząc otoczki solwacyjne wokół polarnych grup lipidów. Dużą rolę odgrywa podłoże, w którym umieszczono substancję czynną, powinno być dostosowane do określonego typu skóry, np. dla skóry tłustej – hydrożele, dla skóry suchej – lipożele lub emulsje W/O.

Niektóre składniki podłoża mogą zwiększać przenikanie substancji czynnych w skórę – są tzw. promotory wchłaniania. Promotory wchłaniania są związkami zmieniającymi strukturę warstwy rogowej a tym samym zwiększającymi jej przepuszczalność. Mechanizm działania promotorów wchłaniania zależy głównie od ich polarności. Związki o charakterze lipidowym /kwasy tłuszczowe/ wpływają wyłącznie na struktury międzykomórkowe. Cząsteczki tych związków umiejscawiają się między hydrofobowymi łańcuchami lipidów, , rozluźniając w ten sposób układ warstw lipidowych. Małe, polarne cząsteczki w małych stężeniach wchodzą w interakcje z białkami wewnątrzkomórkowymi, w większych stężeniach gromadzą się w przestrzeni międzykomórkowej. Oddziałują wtedy z polarnymi grupami lipidów. Dzięki powstałym otoczkom solwatacyjnym tworzą się nowe przestrzenie, dogodne dla penetracji substancji o charakterze hydrofilowym. Konsekwencją rozsunięcia cząstek lipidów jest upłynnienie tej fazy i ułatwienie dyfuzji związków lipidowych. Promotory wnikania o właściwościach amfifilowych /np. tenzydy/ zmieniają zarówno właściwości białek wewnątrzkomórkowych jak i lipidów międzykomórkowych. Promotory wchłaniania są najczęściej dobrymi rozpuszczalnikami substancji czynnych, działają szybko i długotrwale, nie wywołują podrażnień ani uczuleń, są zgodne chemicznie i fizycznie z substancją czynną, działają w sposób odwracalny tzn. , że po usunięciu promotora skóra musi odzyskać funkcję bariery. Promotory wnikania to: alkohole /etanol/, glikole/propylenowy/, amidy /mocznik/, kwasy tłuszczowe /kwas olejowy/ oraz estry, kwas salicylowy.
W ostatnich latach wprowadzono do kosmetyki liposomy, które ułatwiają wnikanie substancji biologicznie czynnych do skóry właściwej. Liposomy są to małe cząsteczki /80 – 300 nm/ fosfolipidów jedno – trzywarstwowe, które wnikają przez szczeliny pomiędzy komórkami naskórka /200 – 300 nm/ i w nich pozostają. Liposomy są jako nośniki substancji rozpuszczalnych w wodzie – np. d – pantenol, aminokwasy, wyciągi roślinne.

Kosmetologia dysponuje wieloma substancjami biologicznie czynnymi, które poprawiają wygląd skóry. Duże znaczenie posiada biotechnologia, w której wykorzystuje się mikroorganizmy i enzymy w celu otrzymania określonych substancji w czystej formie. Stanowi to alternatywę dla zmniejszenia się surowców naturalnych. Biotechnologia jest techniką stosunkowo drogą i wymaga specjalistycznej aparatury technologicznej.

Substancje biologicznie czynne - podział

1. OLEJE ROŚLINNE

OLIWA z oliwek – Oleum Olivarum – otrzymywana przez tłoczenie na zimno dojrzałych owoców, zawiera do 70% glicerydów kwasów nienasyconych, do 20% glicerydów kwasu palmitynowego – łatwo przyswajalna przez skórę – balsamy do ciała, kremy odżywcze

OLEJ MIGDAŁOWY – Oleum Amygdalarum – otrzymywany z nasion /odmiana słodka/ przez wytłaczanie na zimno, zawiera glicerydy kwasu olejowego /80%/ i kwasu linolowego /20%/ - natłuszcza skórę suchą, starzejącą – kremy, mleczka

OLEJ AWOKADOWY – Oleum Persea – otrzymywany na zimno z owoców, zawiera glicerydy kwasu olejowego i linolowego, kompleks witamin A, B, D i E, dobrze przenika przez skórę i ma własności zmiękczające – kremy odżywcze, balsamy do skóry suchej

Niezmydlona frakcja oleju awokadowego – Persea Gratissima /Avocadin/ zawiera: części niezmydlonej ok. 25 – 30%, fitosterole, działanie regenerujące – poprawia elastyczność skóry, nawilża, stymuluję syntezę kolagenu, ochronne – wobec promieni UV

MASŁO SHEA –masłosz – Butyrospermum Parkii Kotschy otrzymuje się z nasion, tłuszcz konsystencji masła zawiera kwas stearynowy /30 – 40%/, kwas olejowy /45 – 50%/, trójglicerydy, substancje niezmydlające /6 – 8%/. Substancje niezmydlające mają duże powinowactwo do warstwy lipidowej naskórka, chronią i wzmacniają cement międzykomórkowy warstwy rogowej. Masło Shea jest naturalnym filtrem słonecznym.

OLEJ JOJOBA – Buxus chinensis – Oleum Jojobae określany jako płynny wosk
„liquid wax”, gdyż po oziębieniu krzepnie – główny składnik palmitynian cetylu o cennych własnościach, zbliżony do tłuszczu wielorybiego, nie zawiera gliceryny, nie jełczeje. Olej jojoba wykazuje duże powinowactwo do skóry, jest szybko absorbowany i nie pozostawia tłustego filmu na skórze.

OLEJ Z KIEŁKÓW PSZENICY – Oleum Triticum wytłaczany na zimno z kiełków pszenicy, zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, lecytynę, fosfolipidy, fitosterole, fitohormony o działaniu estrogennym, karoteny. Olej z kiełków pszenicy jest bogaty w NNKT /niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe/ i zawiera najlepszą lecytynę roślinną – szerokie zastosowanie – kremy odżywcze, balsamy do ciała, olejki do opalania

OLEJ z OGÓRECZNIKA – Oleum Boraginis otrzymywany na zimno przez tłoczenie dojrzałych nasion, zawiera niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe /NNKT/ - do 20% kwasu gamma linolonego – poprawia i normalizuje proces nawilżania skóry.
naturalny emollient.

MACA – Lipidium meyenii, Lipidum peruvianu-świeże korzenie zawierają ok. 80% wody, w wysuszonych ponad 10%, w pozostałej masie jest 10 –13 % białek, 25 – 78% weglowodanów, ponad 2% tłuszczu. W korzeniach znajdują się kwasy tłuszczowe – linolenowy, palmitynowy, olejowy, sterole /sitosterol, kampesterol, ergosterol/, witaminy: A, B1, B2, B6, C i E, sole mineralne, fitoestrogeny, saponiny, taniny – w kremach stosuje się liofilizowane wyciągi andyjskiej maki.

2. ETNOBOTANIKA – zajmuje się badaniem świata roślin w różnych krajach
oraz wykorzystywaniem ich zgodnie z tradycją danego regionu. Ostatnio
duże zainteresowanie jest olejami i roślinami pochodzącymi z Amazonii:
Crodamazon Maracuja – Plassiflora Edulis /and/ Passiflora Incarnata
otrzymywany z ziaren olej zawiera kwas linolenowy /ok 69%/, olejowy
/ok 15%/, palmitooleinowy /0, 16%/, tokoferole, fitosterole
Crodamazon Cupuacu - Theobroma Grandiflorum otrzymywany z ziaren
tłuszcz stały, zawiera kwas olejowy /ok. 11%/, stearynowy /ok. 33%/,
palmitooleinowy /0, 66%/, witaminę E, fitosterole /2%/ - głównie beta –
sitoserol. Zastępuje syntetyczne trójglicerydy – caprylic /cappric triglyceride


herbata rooiboss
3. WYCIĄGI ZIOŁOWE

a/. opóźniające proces starzenia – aloes, żeń – szeń, korzeń rdestu, miłorząb
japoński, skrzyp polny, zielona herbata – stymulują wzrost komórek,
działają jako antyutleniacze

b/. nawilżające – aloes, wodorosty morskie – algi, lukrecja, bluszcz, żeń –
szeń, wiesiołek, - zmiękczają skórę, poprawiają nawilżenie

4 . WITAMINY

Witamina A – retinol, palmitynian witaminy A
nie dopuszcza do nadmiernego wysuszenia skóry, zabezpiecza przed jej
łuszczeniem i chropowatością naskórka, poprawia wilgotność naskórka

Witamina C – kwas L – askorbinowy, stosuje się ester fosforowy –
Magnesium Ascorbyl Phosphate – chroni skórę przed szybkim
wiotczeniem, przyspiesza tworzenie kwasu hialuronowego

Witamina E – tokoferol, tocopherol acetate poprawia ukrwienie skóry, przez co normalizuje się wykorzystanie tlenu w komórkach, wzmacnia tkankę łączną i zmniejsza skłonność do przebarwień.
herbata z czystka
Kremy z witaminami C i E są naturalnymi przeciwutleniaczami
chroniącymi skórę przed niszczącym działaniem wolnych rodników
d – pantenol – witamina B5 – przyspiesza wzrost i odnowę komórek
naskórka i skóry właściwej, działa przeciwzapalnie. Stosowanie tych
witamin nie jest ograniczone dopuszczalnym stężeniem, przeciętnie
używa się 0, 3 – 0, 5% .

5. KOMPLEKSY NAWILŻAJĄCE – zestaw aminokwasów występujących w Natural Moisturizing Factor /NMF/ wyrównują braki nawilżenia, przyczyniają się do gładkości skóry i pobudzają tworzenie się komórek, np. Propylene Glycol /and/Glucose/and/Sodium Glutamate/and/Urea/and//Serine/and/Potassium Aspartate/and/Sodium Lactate/and/Fructose/
/and/Lactic acid/and/Proline

6. BIAŁKA – proteiny – biopolimery, wielkocząsteczkowe związki organiczne, podstawowy budulec wszystkich organizmów, działają na skórę nawilżająco i ochronnie.

Białka dzielą się na dwie grupy:

a/. białka proste – proteiny, zbudowane są wyłącznie z aminokwasów, należą do nich białka globularne /globuliny/, skleroproteiny /kolagen/

b/. białka złożone – proteidy, oprócz części białkowej mają składnik niebiałkowy – grupę prostetyczną, np. cukry – glikoproteidy, lipidy – lipoproteidy

KOLAGEN – białko proste, należy do grupy skleroprotein, zbudowany z długich spiralnych łańcuchów peptydowych, które są silnie usieciowane wiązaniami poprzecznymi.
Główne składniki: glicyna, prolina, hydroksyprolina, arginina, leucyna, alanina, kwas glutaminowy.
Kolagen otrzymuje się przez ekstrakcję skór cielęcych, obecnie jako alternatywę stosuje się wyciągi kolagenowe z łusek rybich. Ekstrakt z łuski rybiej zawiera naturalny kolagen o nienaruszonej strukturze cząsteczkowej i jest bardzo podobny do wytwarzanego przez ssaki.
U roślin ekwiwalentem kolagenu są tzw. ekstensyny – proteiny bogate w hydroksyprolinę – aminokwas charakterystyczny dla kolagenu, ale nie mają potrójnej budowy spiralnej, która decyduje o elastyczności.
Proteiny ryżowe – Hydrolysed Rice Bran – wysokocząsteczkowe, rozpuszczalne w wodzie proteiny – działanie: wygładzają i napinają skórę.
Proteiny sojowe – Hydrolyzed Soy Protein Wyciąg z błony komórkowej z ziaren soi o działaniu podobnym do placenty /zawiera beta – sitosterol proteiny sojowej o działaniu podobnym do kolagenu i elastyny/naturalnych białek skóry/, genisteinę /izoflawon/ - związek utrzymujący w dobrej kondycji cienkie i kruche naczynia krwionośne oraz mukopolisacharydy /kwas hialuronowy/. Cząsteczka uzyskana z białka soi – aminokina – wysyła sygnały do odpowiednich komórek skóry, które uaktywniają syntezę kolagenu i elastyny, stymulują produkcję glikanów.

Wolne rodniki - jakie mają znaczenie?


Wolne rodniki powstają pod wpływem promieniowania UV oraz działania specyficznych czynników chemicznych. Występują one w skórze jako wynik jej naturalnych procesów metabolicznych. O ich destrukcyjnym działaniu na organizm mówimy wówczas, gdy są wytworzone w nadmiarze. Wolne rodniki pełnią w organizmie podwójną rolę: pozytywną i negatywną.

Rola pozytywna: bez nich nie mogłaby przebiegać w skórze żadna reakcja, w wyniku której powstają niezbędne związki budulcowe.


Rola negatywna: ich duża energia powoduje, że wolne rodniki są dla skóry bardzo niebezpieczne, ze względu na to, iż są to jednowartościowe cząsteczki tlenu, które „utraciły” jeden elektron i próbują go odzyskać od atomów napotkanych na swojej drodze. W ten sposób przyczyniają się do niszczenia głównych białek strukturalnych skóry - kolagenu i elastyny oraz substancji lipidowych, będących głównym elementem budulcowym skóry. Najbardziej destrukcyjnym działaniem wolnych rodników jest możliwość występowania niewłaściwych podziałów komórkowych i powstawania nowotworu. W walce z wolnymi rodnikami wspiera nasz organizm system samoobrony, który neutralizuje wolne rodniki. Niestety, z wiekiem działa coraz mniej sprawnie, dlatego warto sięgać po substancje antyutleniające, tzw. antyoksydanty, hamujące procesy utleniania związków lipidowych. Na czele tych substancji znajdują się witaminy A, C i E. Razem działają efektywniej ze względu na zdolność witaminy C do regeneracji alfa-tokoferolu (wit. E), który po zneutralizowaniu wolnych rodników ulega destrukcji. Witamina A dodatkowo pobudza wzrost komórek skóry i ich regenerację. W kosmetykach witaminy najczęściej występują w stabilnej formie, pod postacią fosforanu askorbylu, octanu witaminy E oraz palmitynianu witaminy A.


żeń szeń



Stres oksydacyjny -  Czy możemy mu zapobiec ?



Stres oksydacyjny to całość procesów utleniających, które zachodzą przy współudziale wolnych rodników. Jeżeli dochodzi do zaburzenia równowagi pomiędzy produkcją wolnych rodników, a sprawnie działającymi mechanizmami antyoksydacyjnymi, mówimy o stresie oksydacyjnym. Na działanie stresu oksydacyjnego narażeni jesteśmy bez przerwy. Wolne rodniki mogą stać się przyczyną uszkodzenia struktur lipidowych i białkowych, powodując spadek elastyczności i sprężystości skóry oraz mechanizmów obrony w skórze, przyspieszając tym samym proces starzenia.



Skutki stresu oksydacyjnego



Wolne rodniki utleniają w pierwszym rzędzie kwasy tłuszczowe (lipidy) błon komórkowych skóry, białka strukturalne, zwłaszcza kolagen oraz białka enzymatyczne. Skutkiem jest osłabienie włókien kolagenu, którego gęsta i silna siatka uszczelnia i wzmacnia skórę. Co więcej utleniacze zaburzają wytwarzanie kolagenu, służącego odtwarzaniu skóry oraz wzmacnianiu wielu innych tkanek i narządów. Zaburzenia w wytwarzaniu kolagenu powodują wolniejsze gojenie się ran, przyśpieszony zanik tkanki skórnej, rozstępy skórne, cellulit i tworzenie się zmarszczek. 
Najważniejsze skutki stresu oksydacyjnego to: inaktywacja niektórych białek, wzmożony katabolizm nukleotydów adeninowych, wzrost szybkości peroksydacji lipidów, uszkodzenie mitochondriów, obniżenie poziomu ATP i glutationu, zaburzenie wewnątrzkomórkowej homeostazy wapnia (Ca2+), zwiększenie przepuszczalności i depolaryzacja błony komórkowej, uszkodzenie DNA, rozpad krwinek czerwonych, zmiana własności antygenowych komórek. 

Stres oksydacyjny występuje w etiopatogenezie wielu chorób m.in.: nowotworowych, zapaleń. 
skrzyp polny


Antyoksydanty stosowane wewnętrznie 


Przeciwdziałanie starzeniu to działanie na organizm od wewnątrz wprowadzaniem do niego antyoksydantów. Czytając artykuł zauważyć się da od razu, iż- substancje stosowane w kosmetyce są również do picia czy zjedzenia. Stosowanie witamin, picie ziół, dostarczanie niskonasyconych tłuszczów roślinnych oraz utrzymywanie diety bogatej w świeże warzywa i owoce gwarantuje minimalizację stresu oksydacyjnego. Produkty nie mogą być konserwowane, mrożone czy gotowane. Najlepiej spożywać je na surowo.


Najsilniejsze antyoksydanty do parzenia, picia i jedzenia na zimno lub ciepło :


- zielona herbata, czystek, rumianek, mięta, melisa, dzika róża, dziurawiec, rooiboss ( bioflawonoidy)

- witaminy A C E ( tran, owoce )
- olej z wiesiołka
- oliwa z oliwek
- olej lniany
- żeń szeń ( preparaty i suplementy diety )
- soja
- karoten, likopen, luteina ( karotenoidy - marchew, pomidory, morele )
- koenzym Q10 ( tran )
- selen, cynk, żelazo, mangan i miedź ( minerały ) orzechy, suszone owoce, pestki słonecznika, dyni, siemię lniane etc.


dzika róża


Ciało nawilżone odpowiednimi substancjami zachowa na długie lata swoją kondycję - jest ono bardzo podatne na właściwą pielęgnację i regeneruje się niesłychanie szybko. Nasza skóra to organ, na jaki mamy bardzo duży wpływ poprzez masaż i dietę zasobną w wartościowe składniki.