Strony

niedziela, 13 listopada 2016

OCM Oil Cleansing Method czyli oczyszczanie twarzy metodą olejkową.

Brak komentarzy:

Czy metoda jest dobra?


Przekonałaś się do demakijażu olejami? Zobacz w jaki sposób prawidłowo wykonywać tę metodę oczyszczania twarzy i które olejki będą najlepsze dla twojej cery. 
Stosując chemiczne środki do demakijażu podrażniamy skórę i zdzieramy z jej powierzchni naturalny tłuszcz. Nadmiar sebum nie jest pożądany, ale naturalna warstwa tłuszczu na skórze zabezpiecza ją przed wysuszeniem, odwodnieniem, podrażnieniami, zapewnia jej również elastyczność. Pozbawiając skórę sebum zmuszasz gruczoły łojowe do jego ponownej produkcji. Tym sposobem nadmiernie przetłuszczasz skórę i zaburzasz jej naturalną barierę lipidową.



Jakie są zasady oczyszczania OCM ?


Demakijaż olejami, czyli OCM, pozwala na skuteczne usunięcie makijażu i warstwy sebum, jednocześnie nawilżając i natłuszczając skórę. Jeśli dodatkowo użyjesz oleju, który działa zbawiennie na twoje problemy skórne, to możesz zaliczyć OCM do pielęgnacji swojej twarzy szyi i dekoltu.
Pamiętaj, że demakijaż olejami nie jest przeznaczony dla każdej skóry i nie każda go lubi. Wypróbuj OCM i obserwuj skórę. Jeśli zareaguje alergicznie (zaczerwienienia, wypieki, swędzenie), wtedy zmień olej. Jeśli na twarzy pojawia się wypryski i uznasz, że OCM szkodzi skórze, koniecznie zrezygnuj z tej metody demakijażu.


Jakimi olejkami wykonujemy OCM ?


Do wykonania OCM potrzebna jest mieszanka olejów. Pierwszy olej (olej bazowy) - jest odpowiedni dla naszego typu skóry. Do oleju bazowego dodajemy olej rycynowy, który jest olejem oczyszczającym. Aby odpowiednio skomponować mieszankę, kieruj się podanymi proporcjami:

10% olejku rycynowego + 90% oleju bazowego – skóra sucha;
20% olejku rycynowego + 80% oleju bazowego – skóra normalna;
30% olejku rycynowego + 70% oleju bazowego – skóra tłusta;

Proporcje są podane w przybliżeniu. Po kilku próbach sama zdecydujesz, jak mieszać oleje, by twoja skóra była zadowolona.
Po sporządzeniu mieszaniny olejków i zaopatrzeniu się w ściereczkę muślinową lub z mikrofibry możemy zabrać się do pracy.


Dla kogo jest OCM ?


OCM, czyli Oil Cleansing Method, to metoda demakijażu i pielęgnacji skóry twarzy. OCM opiera się na zasadzie, że tłuszcz rozpuszcza tłuszcz. Dlatego do demakijażu używamy tłustych mleczek lub płynów dwufazowych. OCM natomiast opiera się na działaniu naturalnych olejów i olejków roślinnych .

Dobór olejku bazowego zależy od tego, z jakimi problemami boryka się nasza skóra.

Olejek rycynowy ma skład bardzo zbliżony do ludzkiego sebum, co sprawia, że jest jedną z substancji, które potrafią najdokładniej oczyścić pory skóry. Im więcej sebum wydziela skóra, tym więcej olejku rycynowego może znaleźć się w składzie oczyszczającej mieszanki olejów.

Oliwa z oliwek – ma silne działanie nawilżające i zawiera bardzo dużo witamin, które chronią naturalny płaszcz lipidowy skóry

Olej kokosowy – jest polecany dla skóry suchej, atopowej. Może zapychać pory.

Olej arganowy – uelastycznia skórę, łagodzi zmarszczki i przebarwienia. Odżywia i wygładza skórę.

Olej migdałowy – nawilża, odżywia i wygładza skórę.

Olej z orzechów laskowych – ma przyjemny orzechowy zapach, lekką konsystencję. Ma właściwości ściągające i zwężające pory, przez co jest polecany dla skóry tłustej i trądzikowej.




OCM krok po kroku


  1. Zmocz twarz letnią wodą.
  2. Nalej odrobinę oleju na ręce i rozgrzej go.
  3. Nałóż mieszankę na twarz i wykonuj delikatny masaż. Jeśli masz skłonność do uczuleń i podrażnień okolic oczu, możesz pominąć te obszary i oczyścić sprawdzonym sposobem lub zwykłą oliwą.
  4. Zamocz ściereczkę w letniej wodzie i przyłóż do twarzy. Po krótkiej chwili zacznij delikatnie ścierać olej ściereczką.
  5. Wypłucz ściereczkę i powtarzaj zmywanie oleju jeszcze jeden lub dwa razy.
  6. Twarz opłucz chłodną wodą i pozostaw do wyschnięcia - nie nakładaj już żadnego kosmetyku.
  7. Po zakończeniu oczyszczania, dokładnie upierz ściereczkę i pozostaw do wyschnięcia.

Nowość czy znana metoda?


Metoda jest znana i stosowana od dawna - została wypromowana kilka lat temu przez firmy kosmetyczne bazujące na naturalnych substancjach do produkcji swoich kosmetyków. Dziś wchodzi ponownie w modę z powodu dostępnych preparatów drogeryjnych do demakijażu reklamujących się frazą OCM. Zwróćmy szczególną uwagę w czasie stosowania tej metody na następujące elementy, które zaprzepaszczają jej działanie wyjątkowo skutecznie :


  • Nigdy nie myj twarzy gorąca wodą.
  • Nie mocz ściereczki w gorącej wodzie i nie przykładaj jej do twarzy. Dotyczy to szczególnie osób, które mają cerę naczynkową.
  • Nie trzyj skóry ściereczką. Jeśli twoja cera jest wrażliwa, trądzikowa, naczynkowa, nie pocieraj jej mocno ściereczką. Wystarczy, że delikatnie zmyjesz olej z twarzy. Nie zaszkodzi, jeśli pozostawisz na skórze odrobinę tłustej warstwy.
  • Jeśli zauważysz, że po OCM twoja skóra cierpi, nie powtarzaj już takiego rytuału. Nie każda skóra dobrze reaguje na olejowanie, dlatego nie warto jej męczyć. Zwracaj szczególną uwagę na zaczerwienienia, wypieki, swędzenie i pieczenie skóry, a także na pojawiające się wypryski.




Zasada działania OCM - naukowym okiem



Olejki to ciekawy dodatek, ale nie do codziennej pielęgnacji cery. Zawierają antyoksydanty i nienasycone kwasy tłuszczowe, poprawiają nawilżenie skóry, ograniczając ucieczkę wody ze skóry. Najlepiej nakładać je poprzez masaż na noc, ponieważ stosunkowo wolno się wchłaniają. Można wymieszać kilka kropli olejku z kremem i tą mieszanką smarować twarz lub nakładać olejek na krem lub serum. Cerom tłustym i normalnym czasem wystarczy sam olejek, nałożony na oczyszczoną skórę. Olejki nie nadają się na dzień, ponieważ mogą zaburzać działanie filtrów przeciwsłonecznych lub wywoływać przebarwienia.


wtorek, 4 października 2016

Bio-peptydy i czynnik wzrostu komórek.

Brak komentarzy:
Krótki wstęp:
Rozwój nowych technologii zaowocował komercyjnym zastosowaniem syntetycznych modulatorów wpływających na przyspieszenie i poprawę mechanizmów naprawczych zachodzących bezpośrednio w komórkach skóry. Jest to nowatorskie podejście do procesu starzenia się i wszystko wskazuje na to, że najbliższa dekada będzie okresem gwałtownego rozwoju w tym zakresie.
Znalezione obrazy dla zapytania peptydy biomimetyczneW drugiej połowie XX wieku rozpoczęto badania nad rolą egzogennych białek w patogenezie i wykrywaniu wczesnych objawów nowotworów piersi i roli HPV (Human Papillomavirus) w patogenezie raka szyjki macicy [1]. Te badania wyznaczyły kierunek poszukiwań innych egzogennych białek mających wpływ na zmiany metaboliczne zachodzące in vivo.
Podstawowym elementem składowym zarówno czynników wzrostu, jak i peptydów biomimetycznych są aminokwasy. W przyrodzie występuje około 300 aminokwasów, jednak hydroliza białek (roślinnych, zwierzęcych i ludzkich) dostarcza nam jedynie 20 aminokwasów. Jest to dowód na uniwersalność kodu genetycznego i jedność budowy całego świata ożywionej materii.
Peptydy zbudowane są zazwyczaj z kilku do kilkudziesięciu reszt aminokwasowych, połączonych ze sobą wiązaniem peptydowym. Wiązanie peptydowe tworzy się w wyniku kondensacji grupy karboksylowej jednego aminokwasu z grupą aminową drugiego. Powtarzanie tego procesu prowadzi do powstawania peptydów o dłuższych łańcuchach.
W każdym łańcuchu peptydowym możemy wyróżnić dwa przeciwległe końce. Jeden z nich zawiera wolną grupę aminową NH2 i nosi nazwę „końca N”, na drugim końcu znajduje się grupa COOH, która nosi nazwę „końca C”.
Duży wpływ na dostępność biologiczną peptydów i ich ukierunkowane, selektywne działanie odgrywają tzw. sekwencje sygnałowe, znajdujące się na końcach cząsteczek i wykazujące powinowactwo w stosunku do konkretnego receptora znajdującego się w błonie komórkowej komórki docelowej. W przypadku peptydów sekwencja sygnałowa najczęściej determinowana jest kolejnością kilku (kilkunastu) aminokwasów znajdujących się na końcu cząsteczki. Taka budowa peptydów biomimetycznych sprawia, że zastosowane nawet w bardzo małych dawkach mają możliwość oddziaływania dokładnie tam, gdzie chcemy wywołać zmiany metabolizmu komórek organizmu. Stwarza to ogromne możliwości w dalszych badaniach zmierzających do osiągnięcia swoistych i bardziej selektywnych substancji wpływających na poprawę metabolizmu komórek skóry i powstrzymywanie procesu starzenia. Badania te zapoczątkował niemiecki biolog, prof. Günter Blobel, który w 1999 roku zostały wyróżniony Nagrodą Nobla za pracę nad mechanizmem i identyfikacją wewnętrznych sygnałów kierujących transportem i lokalizacją białek w komórkach.
Obecnie na rynku pojawiają się leki i suplementy diety wykorzystujące odkrycia prof. Blobela. Są to chronione patentem preparaty linii Guri Vital. Stanowi to kolejny krok w kierunku uzyskania syntetycznych substancji wykazujących selektywne powinowactwo in vivo. Otwiera to również drogę do stworzenia „eliksiru młodości”, dzięki któremu będziemy mogli regulować i powstrzymywać zachodzące w organizmie procesy postępujące wraz z wiekiem, wykorzystując naturalny potencjał naprawczy naszego ciała.



 Wykorzystywanie

 obecnie peptydów biomimetycznych i czynników wzrostu, 

które znalazły zastosowanie 

w medycynie estetycznej i kosmetologii



PEPTYDY BIOMIMETYCZNE


Wszystkie procesy zachodzące w żywych organizmach dla swojego prawidłowego przebiegu wymagają obecności swoistych substancji modulujących. Są to naturalnie występujące peptydy i czynniki wzrostu. Wraz z wiekiem ilość naturalnych peptydów organizmu maleje lub uszkodzona zostaje ich prawidłowa synteza, a kontrolowane przez nie procesy naprawcze i metaboliczne stopniowo słabną i ulegają zaburzeniom. Proces ten w konsekwencji prowadzi do obserwowanych zmian związanych m.in. z procesem starzenia się organizmu.

Kluczową rolę w zrozumieniu procesów zachodzących w skórze wraz z wiekiem odgrywa zmiana w pierwszorzędowej strukturze peptydów. Zmiana taka zainicjowana przez czynniki mutagenne może prowadzić do całkowitego zmienienia lub zniesienia aktywności biologicznej danego peptydu. Zamiana pojedynczego aminokwasu na inny w peptydzie zbudowanym z sekwencji 50 lub więcej aminokwasów może zmniejszyć lub znieść jego aktywność biologiczną oraz powodować potencjalnie poważne następstwa dla całego organizmu (np. niedokrwistość sierpowata).
Peptydy biomimetyczne to syntetyczne związki chemiczne działające na zasadzie wiernego naśladowania naturalnych, obecnych w organizmie substancji sterujących procesami metabolicznymi oddziałującymi bezpośrednio na komórki docelowe.

Obecnie w medycynie estetycznej jest ponad 300 peptydów biomimetycznych. Około 100 kolejnych jest w fazie dalszych badań i w trakcie procesu rejestracji.

Peptydy biomimetyczne 

znalazły zastosowanie w kilku głównych wskazaniach

 ze względu na właściwości:

  • – przeciwstarzeniowe anti-aging,
  • – przeciwprzebarwieniowe,
  • – powstrzymujące wypadanie włosów,
  • – antycellulitowe,
  • – rozkładające tkankę tłuszczową.


PEPTYDY O WŁAŚCIWOŚCIACH ANTI-AGING

– Acetyl Decapeptide-3: wspomaga tworzenie nowych komórek skóry, redukuje drobne zmarszczki i zapobiega powstawaniu nowych
– Decapeptide-4 (CG-IDP2): wzmacnia elastyczność, wpływa na syntezę elastyny i kolagenu
– Oligopeptide-24 (CG-EDP3): redukuje zmarszczki, wpływając na proliferację komórkową
– Tripeptide-6 (CG-CTP): odpowiada za optymalne nawilżenie skóry poprzez zwiększenie wiązania wody w skórze właściwej
– Copper Tripeptide1 (CG-peptyd miedzi): wpływa na proliferację komórkową.


PEPTYDY LIKWIDUJĄCE PRZEBARWIENIA

– Oligopeptide-34 (CG-TGP2): zmniejsza syntezę melaniny, blokując transfer ciałek melaninowych do keratynocy tów – Pentapeptide-13 (CG-ASP): rozjaśnia i rozświetla skórę.

PEPTYDY POWSTRZYMUJĄCE PROCES WYPADANIA WŁOSÓW

– Decapeptide 4 (CG-IDP2): wzmacnia włosy, stymulując cebulki do produkcji długich trzonów włosa
– Acetyl Decapeptide 3 (Rejuline): rewitalizuje cebulki włosowe, regenerując komórki włosa
– Oligopeptide 24 (Keramin 1): stymuluje proliferację i migrację komórek włosowych
– Copper Tripeptide 1 (CG – Peptyd Miedzi): wzmacnia włosy i stymuluje cebulki do budowy trzonu włosa, wspomaga krążenie w skórze głowy i regeneruje cebulki włosów.

PEPTYDY ZWALCZAJĄCE CELLULITU I MIEJSCOWE DEPOZYTY TKANKI TŁUSZCZOWEJ

– rh-Oligopeptide-2 (CG-IFG1): wspomaga spalanie i rozbijanie tkanki tłuszczowej, odpowiada za napięcie i wygładzenie skóry.


MECHANIZMY DZIAŁANIA PEPTYDÓW BIOMIMETYCZNYCH


Ze względu na efekt oddziaływania wyróżnia się następujące typy peptydów biomimetycznych:

– PEPTYDY SYGNAŁOWE


Znalezione obrazy dla zapytania peptydy biomimetyczne
maska profesjonalna z czynnikiem wzrostu komórek
Swoista zdolność peptydów do inicjowania procesów wewnątrzkomórkowych zaowocowała odkryciem ich wpływu na proces wzrostu fibroblastów, syntezę kolagenu i elastyny. Podczas badań odkryto heksapeptyd (Val-Gly-Val-Ala-Pro-Gly), który skutecznie stymulował proliferację skórnych fibroblastów oraz pośredniczył w regulacji działania metaloproteinaz MMP-1 i MMP-3 w stanach zapalnych skóry. Sygnałowe peptydy są najczęściej fragmentami kolagenu i elastyny, wbudowywanymi w czasie biosyntezy tych białek. Dostarczanie tego typu substancji z zewnątrz do skóry właściwej będzie sygnałem do produkcji nowych makromolekuł kolagenu, a tym samym będzie prowadzić do poprawienia wyglądu i elastyczności skóry.

– INHIBITORY NEUROTRANSMITERÓW


Prekursorem tej grupy peptydów biomimetycznych była toksyna botulinowa, stosowana w medycynie estetycznej od lat w celu blokowania połączeń płytki nerwowo-mięśniowej i w efekcie usuwająca zmarszczki mimiczne. Wieloletnie prace badawcze nad syntetycznymi pochodnymi o działaniu zbliżonym do toksyny botulinowej zaowocowały uzyskaniem peptydu o nazwie Argirelina. Jest to heksapeptyd działający jako inhibitor acetylocholiny, co prowadzi do blokowania impulsu w obrębie płytki nerwowo-mięśniowej [5,6,9]. Uzyskano więc syntetyczną pochodną wykazującą działanie zbliżone do działania toksyny botulinowej (botox-like), nie wykazującą jednak toksyczności. Dzięki eliminacji toksyczności wykazywanej przez toksynę botulinową oraz większej stabilności termicznej [10] Argirelina znalazła zastosowanie w kosmetologii,

– PEPTYDY TRANSPORTUJĄCE


Kolejną istotną rolą, jaką spełniają peptydy biomimetyczne, jest transport substancji niezbędnych do prawidłowych procesów metabolicznych zachodzących w skórze. Są to na przykład jony metali. Jony miedzi są niezbędne w procesie gojenia się ran oraz w wielu procesach enzymatycznych. Pierwiastek działa przeciwstarzeniowo na kilka sposobów. Bierze m.in. udział w procesie neutralizowania wolnych rodników w skórze, a za ich neutralizowanie są odpowiedzialne systemy o charakterze przeciwrodnikowym. Najważniejszym z nich jest system oparty na działaniu dysmutazy nadtlenkowej i katalazy. Zadaniem dysmutazy nadtlenkowej jest przekształcanie anionorodnika tlenowego w nadtlenek wodoru, natomiast katalaza rozkłada nadtlenek do wody i tlenu. Kationy miedzi pełnią w tym procesie rolę kofaktora, czyli elementu niezbędnego do działania enzymu. Dodatkowo, miedź jest pierwiastkiem, od którego zależna jest oksydaza lizylowa, pełniąca kluczową funkcję w tworzeniu kolagenu i elastyny. Obserwowane efekty kliniczne prowadzą do zwiększenia grubości skóry właściwej i naskórka, redukcji zmarszczek, poprawy elastyczności skóry, redukcji przebarwień związanych z procesem fotostarzenia.
Znalezione obrazy dla zapytania peptydy biomimetyczne
krem z czynnikiem wzrostu komórek

UZYSKIWANIE PEPTYDÓW BIOMIMETYCZNYCH


Dla potrzeb badań laboratoryjnych peptydy biologicznie czynne uzyskuje się najczęściej w wyniku hydrolizy białek z udziałem enzymów proteolitycznych.

Stosując wieloetapową syntezę chemiczną, uzyskuje się najczęściej peptydy do celów przemysłowych. Jest to proces złożony i kosztowny, dlatego cena gotowego peptydu jest zwykle dość wysoka.

Koreańska firma Caregen – światowy lider w produkcji i komercyjnym zastosowaniu peptydów – opracował opatentowany proces syntezy peptydów w oparciu o systemy bakteryjne. Po rozszczepieniu peptydu od systemu bakteryjnego zostaje on poddany remodelowaniu biomolekularnemu. Dzięki temu uzyskujemy substancje pozbawione cech antygenowych, wykazujące pełną aktywność biologiczną, identyczną z naturalnymi substancjami organizmu.

Proces syntezy peptydów biomimetycznych w oparciu o systemy bakteryjne został przedstawiony na rysunku:

Uzyskany w opisanym powyżej procesie peptyd biomimetyczny jest gotowy do zastosowania in vivo.

WPROWADZANIE 

PEPTYDÓW BIOMIMETYCZNYCH DO ORGANIZMU


Ze względu na swoją budowę peptydy są hydrofilowe. Pojedyncze cząsteczki osiągają wielkość do 3000 Da. Praktycznie nie są w stanie pokonać warstwy rogowej, nie można ich więc w tej postaci stosować zewnętrznie.

Badania prowadzone na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pod kierownictwem prof. Izabeli Nowak wykazały, że przez skórę mogą wnikać jedynie di i tripeptydy. Większe związki wymagają zamknięcia w liposomach lub wprowadzenia ich przy pomocy innych wspomaganych metod fizycznych.

Częściowym rozwiązaniem tego problemu stały się tzw. inteligentne peptydy (peptydy IQ). Są to peptydy, do których dołączony został łańcuch kwasu tłuszczowego (np. palmitynowego). Grupa palmitynowa ułatwia przechodzenie kompleksu przez naskórek i wnikanie do skóry właściwej, gdzie peptyd wywołuje swoje biologiczne działanie.



Znalezione obrazy dla zapytania mezoterapia bezigłowa
Peptydy stosowane aktualnie w kosmeceutykach zamykane są zazwyczaj w liposomy, dzięki czemu ułatwiony jest ich transport przez naskórek. Stopień dostępności uzależniony jest od techniki kapsulacji w otoczki liposomalne. Ostatnio na rynku pojawiły się produkty, w których zastosowano technikę podwójnej kapsulacji, co w znacznym stopniu zwiększyło biodostępność zamkniętych wewnątrz peptydów biomimetycznych. Najczęściej jednak stopień penetracji skóry jest zbyt mały, aby uzyskane efekty kliniczne odniosły zadowalający skutek. Dlatego kosmeceutyki te powinny być stosowane jako rodzaj terapii wspomagającej lub prewencyjnej.

Kolejny sposób wprowadzenia peptydów biomimetycznych do organizmu to wszelkiego typu metody fizykalne – jonoforeza, elektroforeza, fonoforeza i izoforeza. Znalazły one zastosowanie w różnego typu urządzeniach przeznaczonych do wykonywania zabiegów mezoterapii bezigłowej. Generalnie działanie tych aparatów polega na doprowadzeniu czynnika aktywującego (prądu spolaryzowanego, fali dźwiękowej lub ultradźwięków) do elektrody transportującej, naładowane cząsteczki substancji aktywnej są odpychane od elektrody i zmuszane do przejścia przez warstwę rogową naskórka.


Znalezione obrazy dla zapytania mezoterapia bezigłowa
zabieg mezoterapii bezigłowej
W czasie wykonywania zabiegów fizykalnych należy pamiętać o konieczności zastosowania odpowiedniego nośnika (żelu nośnikowego), który będzie ułatwiał polaryzację cząsteczek aktywnych i zwiększał ich penetrację do skóry właściwej.

Najbardziej efektywnym sposobem wprowadzenia peptydów biomimetycznych w głąb skóry jest zabieg mezoterapii igłowej. Możemy wykorzystywać tu klasyczną metodę z zastosowaniem strzykawki i igieł o odpowiednich rozmiarach (32G, 30G o długości 4 lub 6 mm), prowadzić zabieg przy użyciu pistoletu do mezoterapii lub też wykorzystać specjalne mezopeny. 

Nakłucia naskórka powodują tworzenie się mikrokanałów, przez które penetrują w głąb skóry substancje aktywne rozprowadzonego na skórze preparatu.

Mezopen to urządzenie wykonujące szereg mikronakłuć o regulowanej głębokości od 0,25 do 3,0 mm. Idea wprowadzenia substancji aktywnych jest podobna jak w przypadku Mezorollera. Dzięki kontrolowanej głębokości i częstotliwości nakłuć zabieg ten jest jednak bardziej komfortowy dla pacjenta.


CZYNNIKI WZROSTU (GROWTH FACTORS – GFS)


To substancje o budowie polipeptydowej wydzielane przez niektóre typy komórek organizmu. Ich działanie polega na stymulowaniu innych komórek do podziałów, wzrostu lub różnicowania się. Czynniki wzrostu swoje działanie wywierają poprzez receptory znajdujące się w komórkach docelowych. Gdy czynnik wzrostu zwiąże się z receptorem transbłonowym, dochodzi do zapoczątkowania szlaku sygnalizacji wewnątrzkomórkowej. Wytwarzane są mediatory przekazujące sygnał przez błonę komórkową, co w konsekwencji wpływa na ekspresję odpowiednich genów. Fakt, iż czynniki wzrostu nie wnikają do komórki jest istotny, ponieważ w takiej sytuacji nie występują działania mutagenne, a jedynie stymulacja normalnych procesów zachodzących w komórkach docelowych.

Obecnie w medycynie estetycznej wykorzystywane są dwa rodzaje czynników wzrostu: czynniki wzrostu, które są produkowane w opatentowanym procesie przez systemy bakteryjne, oraz czynniki wzrostu pozyskiwane z osocza bogatopłytkowego.

CZYNNIKI WZROSTU PRODUKOWANE PRZEZ SYSTEMY BAKTERYJNE


Wytwarzane są w laboratoriach firmy Caregen w oparciu o opatentowane procesy biotechnologiczne wykorzystujące systemy bakteryjne.

Znalezione obrazy dla zapytania peptydy biomimetyczne eris
krem koncentrat biomimetyczny
 z czynnikiem wzrostu komórek
Komplementarny DNA – cDNA (Complementary Deoxyribonucleic Acid) otrzymywany jest poprzez odwrotną transkrypcję na matrycy mRNA (Messenger Ribonucleic Acid) pozyskanego z komórki. Cechą charakterystyczną dla cząsteczki cDNA jest brak intronów wynikający z potranskrypcyjnej obróbki mRNA. Informacja zawarta w cDNA jest więc wyłącznie mapą eksonów, na podstawie których syntetyzowane są białka w danej komórce. W procesie syntezy czynników wzrostu w oparciu o systemy bakteryjne wykorzystywana jest informacja zawierająca skład aminokwasowy konkretnego czynnika wzrostu. Następuje proces klonowania genów i tworzenie wektorów, które następnie zostają przetransformowane na wektory E. coli. Kolejnym etapem jest fermentacja prowadząca do zwiększenia liczby wektorów bakteryjnych. Następnie czynnik wzrostu jest oddzielany od wektora, poddany ultrafiltracji, aby w wyniku końcowego oczyszczania uzyskać oczyszczony czynnik wzrostu.


CZYNNIKI WZROSTU POZYSKIWANE Z OSOCZA BOGATOPŁYTKOWEGO


Osocze bogatopłytkowe PRP (Platelet-Rich Plasma) zostało opracowane w latach 70. XX wieku. Ze względów technicznych związanych z procesem pozyskiwania PRP znalazło ono zastosowanie na szerszą skalę dopiero w latach 90. XX wieku, początkowo w ortopedii, chirurgii i stomatologii. Od 2003 roku zaczęto wykorzystywać osocze bogatopłytkowe również w medycynie estetycznej. Obecnie cały proces może odbywać się w warunkach ambulatoryjnych, jednak spełnione muszą być określone wymogi dotyczące sterylności i dokładności urządzenia, aby nie dochodziło do uszkodzenia płytek krwi.

Autologiczne osocze bogatopłytkowe jest koncentratem płytek krwi, otrzymywanym w procesie odwirowania krwi pełnej. Do pozyskiwania PRP służą dostępne na rynku, jednorazowe zestawy do izolacji płytek krwi. Krew pobraną od pacjenta poddaje się wirowaniu. W wyniku tego procesu otrzymuje się w probówce trzy warstwy, jedną z nich stanowią płytki krwi.

PROCEDURA UZYSKIWANIA I PODAWANIA OSOCZA BOGATOPŁYTKOWEGO


Pobierana jest krew od pacjenta, w zależności od celu zabiegu (mezoterapia, maska, wypełnienie) od 1 do 3 probówek (każda ok. 7 ml). Krew pobierana jest próżniowo, tj. poprzez specjalny zestaw z igłą motylkową; lekarz nie ma bezpośredniego kontaktu z krwią. Następnie krew zostaje odwirowana w probówce laboratoryjnej, w której znajduje się specjalny żel separujący czerwone krwinki od osocza bogatopłytkowego. Osocze jest zagęszczane 2-4-krotnie, w efekcie otrzymujemy 3-4 ml osocza. Zabieg występuje w 3 wersjach, tzn. otrzymana krew może mieć 3 procedury przygotowania i podania, w zależności od tego, jakie są cele terapeutyczne: mezoterapia, wypełnienie, maska. Gotowy produkt wstrzykuje się pacjentowi na zasadzie klasycznej mezoterapii bądź liniowo wzdłuż fałdu czy zmarszczki.

Mezoterapia występuje w 2 zestawach: mniejszy (1 probówka) i większy (2 probówki). Mniejszy umożliwia wykonanie zabiegu w okolicy twarzy i szyi, większy dodatkowo w okolicy dekoltu. Zalecane są 2-4 zabiegi co 2 tygodnie; potem 1-2 razy w roku. W przypadku wypełnienia sugerowane są 2 zabiegi w odstępach 3-tygodniowych. Maska – preparat przygotowuje się podobnie jak do mezoterapii, lecz wylewa się go na papierową maskę, którą następnie aplikuje się na skórę; po zabiegu osiągamy przyspieszony proces gojenia, idealny po zabiegach z zakresu medycyny estetycznej, pilingach czy laseroterapii.

SKŁAD OSOCZA BOGATOPŁYTKOWEGO


W płytkach krwi obecnie oznaczono ponad 30 czynników wzrostu stymulujących naturalne mechanizmy naprawcze organizmu.

Znalezione obrazy dla zapytania peptydy biomimetyczne eris
serum z peptydami i czynnikiem
 wzrostu komórek
Regeneracja skóry przy użyciu osocza bogatopłytkowego to proces polegający na biostymulacji komórek skóry właściwej poprzez zastosowanie techniki iniekcji, wykorzystującej bioaktywne osocze bogatopłytkowe PRP (Platelet Rich Plasma) pacjenta, które zawiera także leukocyty. Preparat jest autologiczny, dlatego unikamy ryzyka alergii czy jakichkolwiek interakcji. Celem iniekcji jest stymulacja, regeneracja starzejących się i uszkodzonych komórek.


Idea podawania PRP w okolice zmarszczek różni się od założeń, jakie towarzyszą stosowaniu wypełniaczy. PRP nie wypełnia zmarszczek objętościowo, ma natomiast uruchomić proces stymulowania fibroblastów, w wyniku czego wytwarzany jest nowy kolagen typu 3 i 4 – biostymulacja ma doprowadzić do regeneracji naskórka, nawilżenia i odmłodzenia skóry. Czynniki wzrostu uwalniane są z płytek poprzez degranulację ziarnistości ok. 10 minut od inicjacji procesów krzepnięcia krwi. Większość czynników wzrostu uwalniana jest z trombocytów w ciągu pierwszej godziny i po przejściu przez błonę komórki macierzystej natychmiast wiąże się z sąsiadującymi błonami komórkowymi w miejscach receptorowych. Po szybkim uwolnieniu czynników wzrostu, płytki zawarte w PRP syntetyzują i wydzielają dodatkowe ich ilości przez kolejne 7 dni.

W związku z powyższym zabiegi z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego powinno wykonywać się (podobnie jak klasyczny zabieg mezoterapii) w seriach, najczęściej 1 zabieg w odstępie 7-14 dni. Po przeprowadzeniu serii zabiegów złożonych z 4-5 podań dla podtrzymania efektów można przeprowadzać 1 zabieg co 12-16 tygodni. Efekty widoczne są już w trakcie pierwszej serii zabiegów. Nasilają się w ciągu kilku miesięcy po zakończeniu pierwszej serii. Sposób podania uzależniony jest od miejsca podania, gęstości preparatu (zawartości płytek krwi) oraz od rodzaju zabiegu (rewitalizacja skóry, wypełnienie zmarszczek). Możemy podawać go techniką nappage lub technikami przeznaczonymi do podawania klasycznych wypełniaczy.

ZALECANE LOKALIZACJE PODAWANIA PRP


Wszechstronność i bezpieczeństwo preparatu pozwalają na nieograniczone wręcz zastosowanie. Prowadzone badania wciąż rozszerzają ustalone wskazania. Na dziś przyjęto następujące lokalizacje w zakresie podawania PRP: policzki, fałdy nosowo-wargowe, kurze łapki, powieki, usta, podbródek, czoło, szyja, dekolt (rowek między piersiami), dłonie, skóra owłosiona głowy.

PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA PRP


– Zespoły dysfunkcji płytek, Krytyczna małopłytkowość, Niedobór fibrynogenu,
– Niestabilność hemodynamiczna,
– Posocznica,
– Zakażenia ostre i przewlekłe,
– Przewlekłe schorzenia wątroby,
– Terapia antykoagulacyjna (w odniesieniu do wypełniaczy),
– Przyjmowanie aspiryny.


MOŻLIWE POWIKŁANIA


Po zabiegu możliwe są powikłania typowe dla większości zabiegów prowadzonych w gabinecie medycyny estetycznej. Są to najczęściej: infekcje wewnątrznaczyniowe (zakrzepy), urazy nerwów, krwiaki/ siniaki, zakażenie wtórne.

WNIOSKI


Peptydy biomimetyczne oraz czynniki wzrostu znalazły już swoje stałe miejsce w zakresie zabiegów wykonywanych w gabinecie medycyny estetycznej i dotarły też do salonów kosmetycznych. Trwające wciąż badania nad nowymi substancjami wykazującymi swoiste działanie in vivo poszerzają gamę dostępnych produktów. Wszystko wskazuje więc na to, że najbliższe lata przyniosą lawinowy rozwój opisanych powyżej technologii. Kluczową rolę w tym procesie odgrywa fakt, że zarówno peptydy biomimetyczne, jak i czynniki wzrostu działają poprzez stymulację naturalnych mechanizmów naprawczych i regeneracyjnych naszego organizmu. Są więc bezpieczne, nie wykazują zdolności alergizujących, a ich działanie bardziej przypomina leczenie niż upiększanie.

Obecnie główne zakresy stosowania zarówno peptydów biomimetycznych, jak i czynników wzrostu to działanie przeciwzmarszczkowe, stymulacja odnowy komórkowej i tkankowej, regulacja melanogenezy, stymulacja wzrostu włosów. Dalsze kierunki badań zmierzają do stworzenia substancji mających znaczenie w procesie zapobiegania siwieniu włosów oraz regulujących sekrecję gruczołów łojowych.

Trwają również prace nad usprawnieniem mechanizmów wprowadzania substancji aktywnych do organizmu. Poza zamykaniem ich w kapsułach liposomalnych czy też stosowaniu metod fizykalnych, obiecującym wydaje się być kierunek łączenia ich z sekwencjami sygnałowymi sterującymi ich transportem w miejsca docelowe w dostępnych już na polskim rynku suplementach diety linii Guri Vital. Interesujące wydaje się również rozszerzenie gamy inteligentnych peptydów (peptydy IQ), które dzięki połączeniu z łańcuchem kwasu tłuszczowego łatwiej wnikają do skóry właściwej. Nadal jednak działanie kosmetyczne bio-peptydów możliwe jest tylko w czasie zastosowania ich w salonie kosmetycznym czy gabinecie medycyny estetycznej. Preparaty do zastosowania profesjonalnego zawierają odpowiednie bio-peptydy oraz czynnik wzrostu, a salony kosmetyczne i gabinety medycyny estetycznej posiadają sprzęt jakim można je wprowadzić do skóry właściwej i naskórka.


Znalezione obrazy dla zapytania mezoterapia bezigłowa
obszary poprawy wyglądu bruzd i zmarszczek po mezoterapii bezigłowej

Źródło:
vol. 2 \ 2 \ 2013 \ Kosmetologia Estetyczna
www.kosmetologiaestetyczna.com


wtorek, 9 sierpnia 2016

Sposoby na wiotką skórę...jak ujędrnić skórę?

Brak komentarzy:


Jak zatrzymać czas i mieć jędrną skórę?
Jak przywrócić jędrność skórze?
Piękna skóra , włosy i paznokcie...czy to możliwe?
Jak utrzymać skórę , włosy i paznokcie w dobrej kondycji?
Jak poprawić jakość skóry na całym ciele?




Lato!...Odsłoniło więcej ciała niż byśmy sobie tego życzyli, bo jakość skóry pozostawia wiele do życzenia....wiotkie fałdy, nierówna powierzchnia ud, niechciane owłosienie, plamy na dekolcie i ramionach, pogrubiona skóra na stopach....Oj! Jest tego wiele, ale o ile manicure robimy często, chodzimy do fryzjera, depilujemy włosy na ciele,  to już pedicure, czy peeling całego ciała nie należą do częstej pielęgnacji ciała.  Pozbyliśmy się niechcianego owłosienia, pedicure też poprawił kondycję stóp, ale już z z fałdkami zwisającymi tu i ówdzie poradzimy sobie tylko niskokaloryczną dietą i wzmożonym wysiłkiem fizycznym. Co jednak, gdy pomimo zastosowania oczywistych zabiegów fałdki zwisają nadal, a włosy, paznokcie i pięty są w kiepskiej kondycji - pomimo zabiegów wracają szybko do stanu sprzed?
Jak ujędrnić i odmłodzić ramiona? [© sergojpg - Fotolia.com]
Sceptycznie ujmując tylko młode osoby nie borykają się z takimi problemami, ale nie generalizujmy bo i młodzi są otyli i już nastolatki mają cellulit czy obwisły brzuch. Coraz więcej nastolatek ma np. rozstępy i po 20 roku życia ich ciało jest wiotkie.

Co z tym wiotkim ciałem robić?


Uprzedźmy fakty......to wiotkie ciało to potencjalny cellulit i nadwaga, a nawet gdy waga będzie ok to skóra stanie się nierówna, brzydka, kalafiorowata. Jak temu zapobiec?

 Jak ujędrnić ciało? Jak zachować młody wygląd skóry, gdy już u młodych osób jest to problemem? Czy da się zapobiec zwiotczeniu skóry i cieszyć się sprężystą skórą?


Te i inne problemy musimy rozwiązać działając wszechstronnie od wewnątrz i na zewnątrz.

Każdy wie, że te problemy powoduje zła dieta i brak ruchu na świeżym powietrzu. Chcesz to zmienić i podjąłeś/jęłaś się wyzwania...Zmieniasz dietę na niskokaloryczną, biegasz, trenujesz aerobik, czy jeździsz na rowerze, a efekty są marne...Stajesz na wagę i jest ok, a przed lustrem katastrofa - fałdki wystają pod pachami, zwisa worek u ramion, plecy całe w girlandach, brzuch nadal wrzucasz do spodni, płaska pupa smętnie zwisa, a uda falują jak płetwy...Co jest nie tak? Widzisz, że ubyło kilogramów, masz dobry nastrój i chęć do życia i dalszych zmian, ale kondycja Twojej skóry pozostawia wiele do życzenia....Otóż nie zniechęcaj się te dwie zmiany w Twoim życiu nie wystarczą do odzyskania jędrności skóry - musisz działać bardziej wszechstronnie.



Jak uruchomić cały organizm by niekorzystne zmiany zachodzące wraz z wiekiem i przy odchudzaniu cofnąć i odzyskać dobrą jakość i kondycję skóry? Chcesz wrócić czas i mieć kształty modelki, modela, a widzisz fałdki wystające tu i ówdzie...nie zniechęcaj się - działaj!






Dieta niskokaloryczna musi być wzbogacona o niezbędne do wytwarzania kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego substancje. Jeśli masz 20-30 lat wystarczy tran ( zasobny w  NNKT ), suplementy z mikroelementami i probiotykami, owoce, soki, warzywa i w ruchu pływanie oraz dodatkowo masaż wiotkich partii ciała odpowiednimi preparatami ujędrniającymi. Kąpiele słoneczne, i morskie, sauna, naprzemienne prysznice zimny i ciepły, przeróżne peelingi - również wpływają ujędrniająco na skórę.



Jeśli jednak masz więcej lat to Twój organizm nie wytwarza już wystarczającej ilości kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego by w prosty sposób przywrócić jędrność i kondycję skóry. Musisz sięgnąć po preparaty wzmacniające organizm do produkcji tych ważnych odmładzających substancji w organizmie wewnętrznie i na zewnątrz. Sięgnij po złożone suplementy z aminokwasami siarkowymi, kolagenem typu II, fitohormonami, które dostarczą do organizmu gotowe składniki z jakich organizm wyprodukuje np. kolagen, ale to nie wszystko! Dostarczenie w/w produktów samoistnie nie spowoduje poprawy jakości ciała. Problem leży bowiem w fibroblastach, które musimy pobudzić do produkcji wspomnianego kolagenu, elastyny...w tym pomogą silne zabiegi kosmetyczne na ciało. Proces starzenia skóry to proces zaniechania produkcji stelażu skóry, jaki tworzy usiateczkowana struktura kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego.  Należałoby więc pójść do dietetyka i do kosmetologa.

Czy to zadziała? Czy dietetyk i kosmetolog uporają się z niesfornymi fałdkami i niedoskonałościami naszego ciała?


Oczywiście, że zadziała - skóra to bardzo wdzięczny organ - pamiętajmy, że jest to największy nasz organ i zadbanie o niego wpłynie na poprawę większości naszego ciała! Będziemy się czuć lepiej fizycznie i psychicznie! Mobilizując skórę do lepszej pracy nad wytwarzaniem struktur ujędrniających wpływamy poniekąd na przerastające pięty, łuszczącą się suchą skórę na kolanach i łokciach, na przebarwienia hormonalne skóry, łamliwe paznokcie i rozdwajające się włosy, na nadmierną potliwość...normujemy bowiem wydzielanie ogromnego organu jakim jest nasza skóra na całym ciele.

Zachowanie różnorodnej diety bogatej w suplementy, wzmożony ruch, zabiegi kosmetyczne, masaż, preparaty kondycjonujące wcierane w ciało dadzą mniej więcej po pół roku systematycznego wykonywania zaskakujące efekty.

Jakie preparaty i suplementy diety?


Bogata oferta na rynku aptecznym pozwala na stosowanie przeróżnych suplementów poczynając od picia ziołowych herbatek, czy typowych rooiboss, pu-erth, yerba-mate poprzez aminokwasy ( Revalid ) czy zawierające kolagen ( Ligamento ) lub odchudzający i odkwaszający jęczmień, lucerna, spirulina, chlorella etc. Tran, olej lniany, olej z wiesiołka, bakterie probiotyczne czy witamina C to bardzo ważne elementy diety. Naturalnie wzbogaćmy dietę o produkty potrzebne do syntezy kwasu hialuronowego http://porady-kosmetologa-dobra-kosmetyczka.blogspot.com/2014/11/kwas-hialuronowy-jak-dostarczyc-do.html?m=1
Naturalne metody wzbogacenia diety w kolagen oraz o roli kolagenu w organizmie: http://porady-kosmetologa-dobra-kosmetyczka.blogspot.com/2014/11/kolagen-czym-jest-w-naszym-organizmie.html?m=1

Jakie zabiegi kosmetyczne?


Wymienić należy podstawowe znane i sprawdzone  zabiegi na ciało cechujące się przede wszystkim dostępnością i niską ceną. Drenaż limfatyczny ręczny lub mechaniczny; podczerwień ( sollux i laser ); pole magnetyczne; lipoliza kawitacyjna; elektrostymulacja; maski:  algowe, borowinowe, parafinowe typu body wrapping; sonoforeza preparatami z fitohormonami; peelingi solne i cukrowe; krioterapia miejscowa lub całościowa ( kriokomora); sauna. Po serii zabiegów widoczne są efekty natychmiastowo, gdyż zostały pobudzone fibroblasty do produkcji kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego, a także adipocyty zmuszone zostały do oczyszczenia się z nadmiaru tłuszczu i toksyn jakie zgromadziły. Nie zapominajmy o solidnym pedicure leczniczym usuwającym nadmierny stwardniały naskórek ze stóp oraz o manicure i zabiegach kosmetycznych na twarz.

Jakimi kosmetykami zewnętrznie wygładzić skórę? Jakimi skórę włosów? Jakimi dłonie, stopy, paznokcie?


Do ciała stosujmy gotowe preparaty lub naturalną oliwę czy inne olejki świata. Włosy także możemy olejować i wcierać maski, wcierki etc. Dłonie i stopy potrzebują mocznika. Pamiętajmy, że sami te zabiegi wykonujemy praktycznie codziennie by uzyskać dobre wyniki. Codzienna higiena, peelingi i automasaż to podstawa ujędrniania ciała. Szukajmy naturalnych produktów : do ciała mydło potasowe - szare, delikatne szampony ziołowe do włosów, naturalny pumeks do stóp ).


Jakie efekty? Czego się spodziewamy, a co uzyskamy?


Systematyczne zabiegi i dbałość o prawidłową suplementację oraz dietę bogatą w NNKT pozwoli naszemu ciału na nowo się odbudować. Do budowy komórek potrzebujemy tłuszczu i białka, którego dostarczamy codziennym jedzeniem. Jednak by nasz organizm wykorzystał wszystko co mu dostarczamy w pełni musimy się ruszać, poprawić krążenie i dostarczyć wszędzie do organizmu świeżą krew, tlen i limfę. Musimy pobudzić zabiegami na ciało produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego oraz oczyszczanie komórek z toksyn. Co nam to da?  Zauważymy pogrubienie naskórka w warstwach żywych, skóra stanie się miękka i gładka, mniej będzie przebarwień, nawilżenie i kondycja skóry wzrośnie. Partie ciała wiotkie zostaną wzbogacone w struktury ujędrniające i się wyrównają bez efektu zwisania. Mamy więc ujędrnioną skórę na ramionach, płaski brzuch, gładkie uda i optycznie uniesioną pupę. Zauważymy też, że mniej nam wypadają włosy, a pojawiły się baby hair, lepiej zaczną rosnąć brwi i rzęsy. Skóra na piętach znacznie się zmniejszy i będzie wreszcie miękka i delikatna w dotyku. Dłonie nie będą szorstkie, a paznokcie łamliwe. Owal twarzy się poprawi.


Czy warto?  Dla takich zmian chyba warto...


Po pół roku stosowania zaczynamy wszystko od nowa by stanąć przed lustrem: depilacja, manicure, pedicure, fryzjer (a panie dodatkowo lekki makijaż ) i możemy spojrzeć śmiało w lustro - efekt zadowoli każdego!

piątek, 3 czerwca 2016

Olejki roślinne do pielęgnacji ciała i twarzy - odżywianie, nawilżanie, regeneracja.

Brak komentarzy:
Tłuszcze, czyli lipidy, będące składnikami każdej żywej komórki, odgrywają istotną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu ludzkiego organizmu, w tym także skóry. Znajdujący się na jej powierzchni płaszcz lipidowy chroni skórę przed wieloma szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi: wiatrem, chłodem, promieniowaniem słonecznym i detergentami. Coraz częściej rolę tłuszczów w kosmetykach pełnią takie egzotyczne surowce, jak masło shea, olej cedrowy, czy łój Borneo.
dzika róża
Ponieważ jednym z podstawowych warunków zachowania dobrej kondycji skóry jest zapewnienie jej odpowiedniego stopnia nawilżenia, nie dziwi fakt, że tłuszcze i ich pochodne stanowią podstawową grupę surowców stosowanych w preparatach kosmetycznych.
Współczesnym wyrobom kosmetycznym stawiane są coraz wyższe wymagania. Kosmetyk powinien być efektywny w działaniu, przyjazny dla skóry i otoczenia oraz bezpieczny. Ważną jego cechę stanowi także biozgodność, wiążąca się z wykorzystywaniem w recepturze naturalnych surowców, które w maksymalny sposób zbliżone są budową i funkcją do substancji zawartych w ludzkim naskórku i skórze.
Badania naukowe potwierdzają, że składniki naturalne faktycznie są lepiej tolerowane przez skórę niż związki syntetyczne. Z tego też powodu zainteresowanie wyrobami naturalnymi systematycznie rośnie. W związku z tym przemysł kosmetyczny nieustannie poszukuje nowych źródeł ich pozyskiwania. Do coraz chętniej wykorzystywanych surowców preparatów kosmetycznych należą oleje roślinne. Ich oferta jest coraz szersza.
Obecnie oleje mają duże znaczenie w leczeniu wielu dermatoz (np. olej z wiesiołka i ogórecznika w leczeniu atopowego zapalenia skóry) oraz innych chorób (m.in. miażdżycy tętnic), a także w pielęgnacji – stosowane są w kosmetykach (kremach, mleczkach, emulsjach do ciała, jako dodatek do mydeł leczniczych, szamponów, odżywek do włosów) i w kosmeceutykach. Powszechnie wykorzystywane są nie tylko jako bazy, ale również jako związki biologicznie czynne. W tłuszczach rozpuszcza się łatwo wiele substancji naturalnych o dużej aktywności biologicznej np. witaminy A, E, D, β-karoten, fosfolipidy, barwniki roślinne.
Znanych jest około 100 różnych rodzajów olejów roślinnych stosowanych w kosmetyce, nie wszystkie (głównie te egzotyczne) są dokładnie poznane. Wymagania, co do jakości olejów, ich wartości biologicznej, metod otrzymywania i przechowywania, zastosowania w recepturze kosmetyków, też nie zawsze są precyzyjnie określone. Niektóre biooleje cechują się specjalnymi właściwościami, które warto podkreślić, aby nie szufladkować olejów tylko do tłuszczów roślinnych np. olej z ostropestu plamistego zawiera silimarynę – chroniącą wątrobę.
Biooleje to naturalne oleje o wysokiej zawartości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (w skrócie NNKT) oraz innych związków biologicznie czynnych. Dzięki temu wykazują właściwości lecznicze potwierdzone klinicznie. Należą do nich oleje rybie, tran wielorybi oraz niektóre oleje roślinne (np. ogórecznikowy, wiesiołkowy, rycynowy). Tłuszcze roślinne w postaci płynnej charakteryzujące się dużą zawartością nienasyconych kwasów tłuszczowych (w skrócie NKT) nazywane są olejami. Nieliczne o stałej konsystencji zawierające wiele nienasyconych kwasów tłuszczowych i żywic nazywane są masłami.
Tłuszcze roślinne zwane olejami składają się z dwóch frakcji:
Fazę zmydlalną – tworzą połączenia estrów gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych, czyli glicerydy (trój-, dwu- i jednoglicerydy), wolne kwasy tłuszczowe, alkohole tłuszczowe oraz występujące w mniejszych ilościach węglowodory, sterole, ketony i inne.
Frakcję niezmydlalną – stanowią: woski, alkohole tłuszczowe, fosfolipidy, cerebrozydy, sterole, witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, barwniki naturalne oraz produkty rozpadu i polimeryzacji lipidów i inne związki. Substancje niezmydlające się to te, które po zmydleniu tłuszczu i rozpuszczeniu uzyskanego produktu w wodzie,dają się wyekstrahować z tego roztworu za pomocą rozpuszczalnika organicznego (eter naftowy, eter etylowy).
olej z czarnuszki siewnej - czarnego kminku
Zawartość poszczególnych składników zależy od rodzaju i pochodzenia tłuszczu, od jego świeżości i zabiegów, jakim był poddawany przed wydzieleniem i po wydzieleniu z surowca. Ich jakość i wartość biologiczna zależy głównie od tego, jakiego typu kwasy tłuszczowe w nich występują.
Wyróżnia się trzy typy olejów roślinnych:
Oleje roślinne typu oleinowego – składają się w  większości z triglicerydów, zawierających reszty kwasu oleinowego. Niewielki procentowy udział we frakcji niezmydlalnej (0,1%). Są to oleje powszechnie stosowane. Mogą tworzyć podstawę fazy tłustej, ale są trudne do emulgowania, tak że są często mieszane z olejami mineralnymi. Stosowane stężenia 10–30%.


olej konopny
Oleje roślinne typu linolowego – składają się w większości z triglicerydów , zawierających reszty kwasu linolowego. Zawartość procentowa frakcji niezmydlalnej bliska 1%. Niektóre z nich są często używanymi olejami spożywczymi inne są przeznaczone do użytku zewnętrznego. Stosowane stężenie waha się od kilku do kilkunastu procent.
Oleje roślinne typu linolenowego – złożone w większości z triglicerydów, zawierających reszty kwasu linolenowego, ale zawierają też dużo reszt kwasu gamma-linolenowego. Zawartość procentowa frakcji niezmydlalnej znacznie wyższa (3–10%). Duża ilość wiązań nienasyconych powoduje, że łatwo ulegają utlenianiu i są trudne do przechowywania. Stosowane w stężeniach 2–5%. Uczestniczą w odbudowie spoiwa lipidowego warstwy rogowej i są stosowane do wszelkiego typu emulsji, lipokremów, sztyftów, jak również do licznych dodatków spożywczych, przeznaczonych do leczenia suchości skóry.
Możliwe jest poddanie olejów roślinnych przekształceniom chemicznym w celu zmiany ich cech fizykochemicznych. 



Modyfikacje olejów roślinnych:

Utwardzanie – nasycenie podwójnymi wiązaniami , prowadzi do otrzymania produktów stałych, podobnych do wosków, które można stosować jako czynniki konsystencjonalne, zwiększające lepkość fazy tłuszczowej. Temperatura topnienia olejów utwardzonych wynosi powyżej 40 stopni; 
Oksyetylenowanie – polega na przyłączeniu pewnej liczby cząsteczek tlenku etylenu do cząsteczki triglicerydu. Dostarczenie jej części hydrofilowej , mniej lub bardziej znaczącej, sprawia, że nabiera charakteru amfifilowego, a jeśli część hydrofilowa jest wystarczająco duża, to tego typu zmodyfikowana cząsteczka staje się rozpuszczalna w wodzie;

Interestryfikacja – jest procesem, w którym następuje pogrupowanie reszt w obrębie jednej cząsteczki lub pomiędzy dwoma cząsteczkami triglicerydów. Zmiany w dystrybucji kwasów tłuszczowych w cząsteczkach triglicerydów znacząco wpływają na właściwości fizykochemiczne olejów, m. in. lepkość, temp. topnienia, napięcie powierzchniowe;

Alkoholiza – (tzw. transestryfikacja) polega na zmianie jednego z łańcuchów tłuszczowych estru na inny, nasycony lub nienasycony, krótszy lub dłuższy, w celu otrzymania nowego surowca o innych właściwościach fizykochemicznych;

Glikozylacja – zmodyfikowane glicerydy, otrzymane przez transestryfikację naturalnych triglicerydów w obecności glicerolu i glikolu polietylenowego, są produktami  mniej lub bardziej amifilowymi, rozpraszalnymi w wodzie, które maja dobre powinowactwo do lipidów skóry i mogą ułatwiać przenikanie niektórych czynników aktywnych. Oleje glikozylowane są ważnymi składnikami kosmetyków i preparatów farmaceutyczych;

Oleje roślinne dzielą się pod względem „tłustości” na schnące, półschnące i nieschnące. Im więcej dany olej zawiera kwasów tłuszczowych wielokrotnie nienasyconych, tym szybciej „wysycha” na powietrzu. Proces „wysychania” nie jest dokładnie zbadany, ale objawia się tym, że oleje schnące pod wpływem powietrza zmieniają się w elastyczną, niepłynną warstwę.

olej z krokosza barwierskiego

Podział olejów roślinnych 

Oleje schnące

Mogą być przechowywane ok. 3-4 miesiące (zawierają od 50% wielonienasyconych kwasów tłuszczowych), polecane są dla skóry tłustej oraz problematycznej (np. ze zmianami trądzikowymi), mają lekką konsystencją, nie są lepkie i tłuste, szybko się wchłaniają i nie pozostawiają na skórze tłustej warstwy, np.
olej z czarnuszki siewnej (z czarnego kminku),
ogórecznik lekarski
olej z dzikiej róży,
olej konopny,
olej z krokosza barwierskiego,
olej kukurydziany,
olej z ogórecznika lekarskiego,
olej z orzecha włoskiego,
olej z kiełków pszenicy,
olej rokitnikowy,
olej lniany,
olej słonecznikowy,
olej sojowy,
olej z nasion wiesiołka,
olej z pestek winogron.
Oleje półschnące

Mają ważność 4-6 miesięcy (posiadają między 20-49% wielonienasyconych kwasów tłuszczowych), najlepsze dla skóry mieszanej, normalnej, suchej i dojrzałej, mają gęstszą konsystencje niż schnące, ale również dobrze się wchłaniają i nie są bardzo „ciężkie”, np.
olej andiroba,
rokitnik
olej migdałowy,
olej morelowy.

Oleje nieschnące

Mogą być przechowywane 6-8 miesięcy (zawierają do 19% wielonienasyconych kwasów tłuszczowych), nadają się do pielęgnacji skóry suchej i dojrzałej, bardzo dobrze nawilżają i natłuszczają, przy skórze tłustej i mieszanej mogą mieć działanie zaskórnikotwórcze (komedogenne), np.
olej z awokado,
nasiona lnu
olej z pestek brzoskwini,
olej z pestek dyni,
olej kokosowy,
olej z orzechów makadamii,
olej z oliwek,
olej z orzechów arachidowych,
olej z orzechów laskowych,
olej palmowy,
olej rycynowy,
olej ryżowy,
olej rzepakowy.

Podział ze względu na zastosowanie dla danego typu cery:


migdały
Cera wrażliwa:

olej z kminku;
olej z jojoby;
olej z dzikiej róży;
olej migdałowy;
olej morelowy;
olej andiroba;
olej arganowy;
Cera normalna:

olej z jojoby;
olej makadamia;
olej sezamowy;
olej z orzechów laskowych;
olej z dzikiej róży;

pestki moreli
Cera sucha:

olej z avocado;
olej z jojoby;
olej makadamia;
olej z kminku;
olej migdałowy;
olej morelowy;
olej z oliwek;
olej z kiełków pszenicy;
olej z dzikiej róży;
Cera mieszana i tłusta:

olej z jojoby;
orzechy macadamia
olej z orzechów laskowych;
olej makadamia;
olej z kukurydzy;
olej arganowy;
olej laurowy
olej drzewka herbacianego
Cera dojrzała:

olej z kiełków pszenicy;
olej z dzikiej róży;
olej morelowy;
olej arganowy;

Dla dzieci:

olej makadamia;
olej z migdałów;
olej morelowy;
olej słonecznikowy;
olej z oliwek;
olej sezamowy;

Do opalania:

olej z oliwek;
olej makadamia;
olej z jojoby;
olej z avocado;

OLEJE ROŚLINNE TYPU OLEINOWEGO


Olej z oliwek (Olea Europaea)
Jest najprawdopodobniej najstarszym olejem roślinnym, stosowanym w kosmetyce. Wytłaczana z owoców oliwki, oliwa extra vergine z pierwszego tłoczenia to niezastąpiony surowiec kosmetyczny. Zawiera cenne dla skóry witaminy A i E, fitosterole, substancje odżywcze i przeciwutleniające. Polecany dla skóry suchej, źle ukrwionej. Stosowany jako maseczka do włosów oraz jako środek do pielęgnacji paznokci. Ma długi okres przechowywania, około 9-10 miesięcy.

Olej migdałowy (Amygdalus Communis)
Pozyskiwany z nasion drzewa migdałowego, popularnie zwanych migdałami, przez tłoczenie na zimno. Olej ma barwę jasnożółtą i łagodny, słodkawy smak i zapach. Zawiera kwas olejowy (65-68%), kwas linolowy (24-26%), kwas palmitynowy (6-8%), kwas stearynowy (1-2%) oraz witaminy i składniki mineralne. Nadaje się do każdego rodzaju skóry, rozprowadzony nie daje efektu ciężkości, jest dobrze wchłaniany. Polecany szczególnie do pielęgnacji skóry dziecka (jest bardzo łagodny, nie drażni, uspokaja). Dość trwały.

Olej z orzechów laskowych (Corylus Avellana)
Wytłaczany z orzechów leszczyny pospolitej. Barwy jasnożółtej o charakterystycznym zapachu. Zawiera kwas olejowy (78%) i linolowy (14%), kwas palmitynowy, bogaty w witaminy, składniki mineralne i białko. Dobrze i głęboko wnika w skórę, wzmacniając ściany naczyń krwionośnych oraz przyspiesza regenerację komórek naskórka. Wykorzystywany do produkcji kremów pod oczy i na szyję. Wykazuje działania odżywiające i tonizujące. Przeznaczony dla skóry łojotokowej i z popękanymi naczynkami krwionośnymi, bladej, ziemistej, zmęczonej i wrażliwej.

olej z orzechów laskowych

Olej z orzechów makadamii (Macadamia Integrifolia)
Jest bardzo często pojawiającym się ostatnio w preparatach kosmetycznych tłuszczem.
Pozyskiwany poprzez tłoczenie orzechów rośliny pochodzącej z rejonów Australii i Nowej Zelandii. Jest to jasnożółty olej zawierający 57% kwasu oleinowego, 25% kwasu palmitynowego, bogaty w witaminy: A, B, E oraz składniki mineralne.
W produktach może być praktycznie stosowany bez żadnych ograniczeń:
Olej ten dobrze się wmasowuje, szybko wchłania, działa regenerująco, odżywczo, wygładzająco, poprawia wygląd skóry;
Może być stosowany do masażu ciała. Szczególnie polecany jest do pielęgnacji skóry suchej, łuszczącej się, wrażliwej.
Znalazł także swoje miejsce w preparatach przeznaczonych do wysuszonych, łamliwych, kruchych włosów.

Olej arachidowy (Arachis Hypogaea)
Olej roślinny pozyskiwany z orzechów arachidowych. Jest przejrzystym, żółtym olejem o intensywnym, orzechowym smaku i zapachu. Rafinowany olej nie ma prawie w ogóle zapachu. Zawiera kwas linolenowy (13-45%), kwas olejowy(36-72%), kwas palmitynowy (6-16%), kwas stearynowy (1-7%), 1-3% kwas arachidowy (1-3%), kwas behenowy (2-5%), kwas lignocerynowy (1-3%), bogaty w witaminy i składniki mineralne. Zalecany przy bardzo suchej skórze, skłonnej do łuszczenia się, a także przy egzemie. Stosowany w maskach do włosów przy łupieżu. Działa na skórę zmiękczająco. Celem zlikwidowania jego „ciężkości” można go mieszać z innym olejem roślinnym w proporcji 1:2.

Olej z nasion moreli (Prunus Armeniaca)
Tłoczony z pestek moreli zwyczajnej, bladożółty o wytrawnym zapachu i smaku. Zawiera kwas oleinowy(65%) i kwas linolowy(30%). Polecany do pielęgnacji skóry suchej, odwodnionej, wrażliwej, mieszanej, szorstkiej i popękanej. Doskonale nawilża skórę, jest ceniony w pielęgnacji skóry dziecka.

Olej z pestek brzoskwini (Prunus Persica)
Wytłaczany z nasion brzoskwini. Ma podobny skład do oleju migdałowego. Zawiera kwas oleinowy(65%) i kwas linolenowy(25%). Używany w rozmaitych kosmetykach do pielęgnacji każdej cery. Dobrze nadaje się do olejków do masażu i do kąpieli. Wykorzystywany również do produkcji kremów, mleczek, mydeł kosmetycznych. Jest łatwo wchłaniany przez skórę. Emulsje z olejem z pestek brzoskwini są miękkie i intensywnie pielęgnujące. Nie powinien być podgrzewany powyżej 70 stopni.

olej z awokado
Olej z avocado (Persea Americana)
Dobrze wchłaniany olej, wytłaczany z suchego miąższu owoców avocado. Ma orzechowy zapach i ciemno zielony kolor. Zawiera szereg witamin – A, B, E, K, PP, kwas palmitooleinowy, arachidonowy, linolowy, palmitynowy, skwalen, fosfolipidy.  Przenika w głąb skóry, czyni ją gładką i elastyczną. Ma działanie bakteriobójcze, łagodzące, promieniochronne, przeciwgrzybiczne i regenerujące. Nie powoduje powstawania zaskórników. Przeznaczony dla cery suchej i dojrzałej, z egzemą i łuszczycą oraz wrażliwej (bezpieczny dla alergików). Przechowywany w chłodzie ma bardzo długą trwałość. Ma naturalny faktor ochronny przed promieniami słonecznymi 3-4, potrafi więc zabezpieczyć cerę przed wpływem szkodliwych czynników zewnętrznych. Ma silne właściwości regeneracyjne, przynosi ulgę w oparzeniach słonecznych.


Olej ryżowy (Oryza Sativa)
Wytłaczany lub ekstrahowany z pękniętych łusek ryżu. To jeden z najdelikatniejszych olejów roślinnych. Zawiera kwas oleinowy (38%), linolowy (40%), estry kwasu erukowego, gamma-oryzanol, skwalen, kwas fosforowy, estry wyższych alkoholi i kwasów tłuszczowych, bardzo duże ilości witaminy E i tokotrienoli. Duże stężenie witaminy E zapewnia ochronę lipidom naskórka (silny antyoksydant). Oryzanol chroni równowagę skóry, przyspiesza podziały komórkowe, powstrzymuje procesy starzenia i łagodzi objawy klimakterium (działa jak hormon wytwarzany przez jajniki). Stanowi naturalną niewielką ochronę przeciwsłoneczną. Ma skład podobny do naturalnej wydzieliny skóry-sebum, dlatego jest przez nią dobrze tolerowany. Olej ten ma zastosowanie w kosmetykach dla cery wrażliwej i delikatnej.

Olej Canola (Brassica Rappa)
Wytłaczany z rzepy olejnej. Zawiera 77% procent kwasu oleinowego. Posiada właściwości przeciwzapalne, chroni skórę przed stresem środowiskowym i oksydacyjnym. Stosowany w kosmetykach dla cer wrażliwych, w kosmetykach dla dzieci, w kosmetykach przeciwsłonecznych.

Olej pianki turzycowej (Limnanthes Alba)
Pozyskiwany przez ekstrakcję nasion pianki turzycowej. Olej koloru bursztynowego, bez zapachu. Niezwykle odporny na utlenianie i hydrolizę. Zawiera kwas eikosenowy(63-65%), kwas erukowy(12-16%), kwas dokosenowy(17-18%), kwas arachidowy(1%). Bardzo silnie nawilża, dobrze przylega do skóry i włosów, tworzy na skórze film ochronny. Wzmacnia kolor kosmetyków kolorowych.

OLEJE ROŚLINNE TYPU LINOLOWEGO

Olej sezamowy (Sesamum Indicum)
Wytłaczany na zimno z nasion sezamu. Zawiera 14% nasycone kwasy tłuszczowe(14%), kwas olejowy(41-43%), 41-43% kwas linolowy(41-43%), kwas palmitynowy(9-10%), kwas stearynowy(5-6%), kwas linolenowy(0,5%). Przeznaczony dla skóry suchej, mieszanej, dojrzałej, źle ukrwionej i wrażliwej. Używany także w kosmetykach przeciwsłonecznych (posiada naturalny faktor ochronny przed słońcem ok. 3-4), w preparatach do pielęgnacji suchych włosów i suchej skóry głowy. Reguluje pracę gruczołów łojowych, działa oczyszczająco, odtruwająco i rozgrzewająco. Nie jest polecany dla skóry problematycznej.


Olej słonecznikowy (Helianthus Annuus)
Otrzymywany z nasion słonecznika poprzez wytłaczanie na zimno. Zawiera kwas linolowy (63%), woski, fosfolipidy (lecytyna), karoteny, witaminę E. Wzmacnia bariery naskórkowe, doskonale zmiękcza i wygładza skórę. Ma działanie przeciwrodnikowe, przeciwzapalne i normalizujące. Jest jednym z niewielu olejów roślinnych, które nie powodują tworzenia zaskórników (comedo). Zalecany dla skóry tłustej i mieszanej, stanowi niewielką ochronę przed szkodliwym działaniem słońca.

Olej kukurydziany (Zea Mays)
Pozyskiwany z kukurydzy na dwa sposoby, poprzez ekstrakcję i wtedy posiada czerwonawą barwę i tłoczenie na zimno o jasnożółtej barwie. Zawiera 55-65% kwasu linolowy(55-56%), kwas palmitynowy(12-14%) , kwas stearynowy(4%), 29% kwas olejowy(29%), dużą ilość witaminy E oraz witaminy B, PP, A, ß-karoten, lecytynę i związki mineralne. Ze względu na swoje własności używany przy każdym typie skóry, polecany zarówno dla skóry tłustej, mieszanej, dojrzałej, jak i suchej, wrażliwej czy zmęczonej. Wykazuje właściwości odżywcze, uelastyczniające, łagodzące, poprawia mikrokrążenie w skórze.

Olej sojowy (Glycine Max)
Olej ekstrahowany z pokruszonych nasion soji. Żółty, lekki olej o słabym zapachu. Zawiera duże ilości lecytyny i witaminy E, nadaje się, więc do wytwarzania kremów i olejków kąpielowych. Polecany głównie dla cery tłustej, mieszanej i zanieczyszczonej, bardzo dobrze się wchłania. Często spotykany jako baza w naturalnych kosmetykach. Może uczulać.

Olej z orzechów włoskich (Juglans Regia)
Wytłaczany z nasion pestkowca orzecha włoskiego, barwy jasnożółtej. Zawiera kwas linolenowy (5-15%), kwas linolowy (51-58%), kwas oleinowy (14-28%), nasyconych kwasów tłuszczowych (8-16%), bogaty w witaminy: A, B i E. Działa przeciwzapalnie, normalizująco, kojąco, przeciwstarzeniowo. Przeznaczony do skóry dojrzałej i wrażliwej.

Olej z pestek winogron (Vitis Vinifera)
Jasnozielony olej uzyskuje się z tłoczonych na zimno pestek winogron. Jest niezwykle bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), które mają właściwości łagodzące, a także nawilżające. Zawiera kwas linolowy (70%), mirystynowy, linolenowy, arachidonowy, behanowy, pyknogenol (w niewielkich ilościach). Działa przeciwrodnikowo, wzmacnia barierę ochronną skóry, zapobiega transepidermalnej ucieczce wody z naskórka i skóry właściwej. Polecany do pielęgnacji skóry tłustej, mieszanej i zanieczyszczonej. Ma działanie tonizujące, przeciwdziała powstawaniu zaskórników, szybko się wchłania. Można stosować go jako olejek do masażu całego ciała.

Olej arganowy (Argania Spinosa)
Pozyskiwany z nasion arganii żelaznej, ciernistego drzewa rosnącego w Maroku. Tłuszcz ten ceniony jest zarówno ze względu na walory smakowe, lecznicze jak i kosmetyczne. Zawiera prawie 100 substancji czynnych w tym pięć grup związków antykancerogennych. Jest bezbarwny, o delikatnym, orzechowym zapachu. Chroni naskórek przed wysychaniem, wygładza, uspokaja podrażnioną skórę, działa przeciwzapalnie, rewitalizuje, opóźnia procesy starzenia się skóry, poprawia elastyczność skóry, łagodzi objawy trądzika młodzieńczego, alergii, poparzeń słonecznych. Może być wykorzystany w produktach po opalaniu. Stanowi on także cenny środek do bezpośredniego masażu skóry. Skład glicerynowych estrów oleju arganowego zbliżony jest do składu ludzkiego łoju. Tłuszcz ten zawiera 80% nienasyconych kwasów tłuszczowych, w tym około 37 proc. kwasu linolowego, zaliczanego do grupy NNKT, charakteryzującego się dużą aktywnością biologiczną. Jest także bogaty w witaminę E. Ze względu na obecność tokoferoli, a także polifenoli o działaniu antyoksydacyjnym stymuluje on proces oddychania wewnątrzkomórkowego, neutralizuje wolne rodniki, chroni tkankę łączną. Tłuszcz ten jest bardzo dobrze wchłaniany. Z tego też powodu bywa wskazany przy cerze suchej, wrażliwej i alergicznej. Cennymi składnikami oleju arganowego są także sterole – schotenol i spinasterol, dzięki którym wykazuje on swoiste działanie bakteriostatyczne. Dlatego nadaje się do pielęgnacji skóry problematycznej i trądzikowej.

olej arganowy

Olej z krokosza barwierskiego/kartaminowy (Carthamus Tinctorius)
Nazywany również saflorowym, zawiera kwas linolenowy (78%), kwas oleinowego (10-14%), kwas palmitynowy (6%), kwas stearynowy (2-3%), kwas linolenowy (0,5%), kwasu arachidowy (0,5%), bogaty w witaminy E i A. Oczyszczony olej nie drażni skóry, działa jako protektor przed promieniowaniem UV, zawiera antyoksydanty. Szczególnie polecany dla skóry tłustej z trądzikiem, mieszanej oraz skłonnej do stanów zapalnych.

Olej z kiełków pszenicy (Triticum Vulgare)
Otrzymywany z kiełków pszenicy zwyczajnej.Zawiera dużo witaminy E, naturalnej substancji antyrodnikowej, kwas oleinowy(28%), linolowy(44%), karoteny, witaminy A, D, B, C, składniki mineralne, błonnik, enzymy, fosfolipidy(lecytyna), fitoestrogeny. Znany ze swoich właściwości odświeżających i zmiękczających, olej z kiełków pszenicy polecany jest do pielęgnacji skóry szorstkiej i zmęczonej, dojrzałej i wrażliwej. Poza tym napina i uelastycznia skórę, działa przeciwstarzeniowo, przeciwzapalnie, nawilża, łagodzi podrażnienia, dlatego można go znaleźć w preparatach przeciwzmarszczkowych, chroniących cerę przed przedwczesnym starzeniem się, a także w balsamach do ciała, zapobiegających pojawianiu się rozstępów. Olej z kiełków pszenicy jest również składnikiem szamponów i odżywek do suchych, łamliwych włosów.
Olej z pszenicy otrzymywany z nasion pszenicy zwyczajnej, barwy miodowej. Łatwo wnika w skórę, regeneruje ją i odżywia. Polecany do wszystkich typów skóry, szczególnie do suchej i dojrzałej. Polecany przy łuszczycy, egzemie, spłyca rozstępy i blizny. Zawiera antyoksydanty, czyli chroni skórę przed przedwczesnym starzeniem się.

OLEJE ROŚLINNE TYPU LINOLENOWEGO

Olej z ogórecznika lekarskiego (Borago Officinalis, Oleum Boraginis)
Wytłaczany z każdej części ogórecznika lekarskiego. Barwy jasno żółtej o słodkawym zapachu. Zawiera wartościowy kwas linolowy(38%), gamma-linolenowy (23%), eikosenowy(4%), dokosenowy(3%), flawonoidy, garbniki, śluz, kwasy organiczne (askorbinowy, jabłkowy, cytrynowy), sole mineralne (m.in. krzemionkę), witaminę C, magnez, potas, alantoinę. Stosowany do skóry suchej, wrażliwej, popękanej, łuszczącej się i zniszczonej opalaniem. Doskonale odżywia, nawilża i regeneruje. Po otwarciu należy go przechowywać ok. 10-12 tygodni.
olej z wiesiołka
Olej z wiesiołka (Oenothera Biennis/Oenothera Paradoxa)
Pozyskiwany z nasion wiesiołka dwuletniego i wiesiołka dziwnego. Jeden z najcenniejszch olejów kosmetycznych. Zawiera NNKT (80%), w tym kwas linolowy (72%) i kwas gamma-linolenowy (10%), zawiera również saponiny, polifenole, glikolipidy. Zawiera polifenole o właściwościach antyoksydacyjnych. Olej wiesiołkowy stabilizowany witaminą E i bioflawonoidami jest składnikiem kremów odżywczych, nawilżających, przeciwzmarszczkowych, mleczek do ciała, żelów do kąpieli, szminek. Używany do masażu ciała, działa leczniczo na skórę z łuszczycą, na skórę alergiczną i skórę starzejącą się. Przeciwdziała zmęczeniu i starzeniu się skóry, poprawia jej elastyczność. Reguluje wilgotność, pracę gruczołów łojowych, znajduje zastosowanie w pielęgnacji skóry suchej i dojrzałej.

Olej z dzikiej róży (Rosa Canina)
Wytłaczany z nasion dzikiej róży. Jest olejem schnącym, mimo to jest polecany dla skóry wrażliwej, suchej, dojrzałej oraz ze skłonnością do pękających naczynek, pomaga przy leczeniu trądziku, łuszczyc. Wygładza zmarszczki oraz małe blizny, łagodzi podrażnienia, ma działanie przeciwzapalne, ochronne i regenerujące dzięki wysokiej zawartości kwasu linolowego (41%) i kwasu alfa-linolenowego (39%), witaminy A i E. Dzika róża jest bogata w witaminę C, karotenoidy, flawonoidy, garbniki i witaminy z grypu B.
Olej z róży muszkatułowej (Rosa Mosqueta) Pozyskiwany z dziko rosnącej róży muszkatułowej, pochodzącej z Chile. Zawiera kwas oleinowy (15-20%), linolowy (40-50%), linolenowy (30-35%), karotenoidy, flawonoidy, witaminę C, kwas retinowy (wit.A), witaminę E. Stosowany do nawilżania skóry suchej, odwodnionej. Wygładza blizny pooperacyjne, potrądzikowe, poparzeniowe. Powoduje regenerację tkanek i likwidację przebarwień. Stosowany w kosmetykach przeciwstarzeniowych, w preparatach do cery suchej i cierpiącej na egzemę, w preparatach likwidujących zmiany hiperpigmentacyjne.

żmijowiec zwyczajny
Olej z czarnej porzeczki (Ribes Nigrum)
Otrzymywany przez ekstrakcję nasion czarnej porzeczki. Zawiera ponad 80% wielonasyconych kwasów tłuszczowych w tym kwas GLA(omega-6) i kwas stearydynowy(omega-3), w fizjologicznie wybalansowanych proporcjach i stężeniach. Używany do leczenia egzem, wygładzania zmarszczek, nawilżania naskórka. Wykorzystywany do pielęgnacji cery suchej i wrażliwej.
Olej żmijowca (Echium Vulgare)
Pozyskiwany z nasion żmijowca zwyczajnego, żółty o delikatnym zapachu. Najważniejsze kwasy to: linolenowy(37%), kwas gamma-linolenowy(11%) i stearydonowy(14%). Olej łagodzi stany zapalne wywołane promieniami UV, napromieniowaniem podczas radioterapii. Stosowany w kosmetykach przeciwzmarszczkowych, wygładzających cerę wrażliwą i suchą, nawilżających. Łagodzi objawy psorasis i egzemy.

INNE OLEJE ROŚLINNE

Wymienione tu oleje roślinne należą również do wyżej omówionych typów, ale mają kilka szczególnych właściwości.

Olej lniany (Linum Usitatissimum)
Olej o żółtawym zabarwieniu i intensywnym cierpkim zapachu. Pozyskiwany z nasion lnu poprzez tłoczenie na zimno. Zawiera nasycone kwasy tłuszczowe (10%), kwas alfa-linolenowy (58%), 15% kwas linolowy (15%), kwas olejowy (17%) oraz witaminę E. Przeznaczony dla skóry tłustej, pękającej, skłonnej do zapaleń. Wykazuje działanie regenerujące, hamuje zapalenia skóry.

Olej z jojoby (Simondsia Chinensis/Buxus Chinensis)
Pozyskiwany z nasion amerykańskiej rośliny stepowej, służącej od stuleci Indianom jako środek leczniczy. Nie jest to tłusty olej, lecz płynny wosk (przechowywany w chłodzie tężeje), ma przyjemny zapach, nie jełczeje, nie jest lepki., dodany do innego oleju przedłuża jego trwałość. Olej zawiera skwalen, wyższe alkohole, kwasy tłuszczowe (palmitynian cetylu), fitosterole, witaminę E i F. Jojoba charakteryzuje się bardzo wysoką zgodnością biologiczną ze skórą. Dzięki wysokiemu powinowactwu do ludzkiej skóry, łatwo jest wchłaniany przez skórę i włosy. Jojoba odżywia, zmiękcza, nawilża i natłuszcza skórę i włosy. Reguluje wydzielanie sebum, doskonale nadaje się do pielęgnacji nie tylko skóry tłustej i trądzikowej, ale również normalnej i suchej. Zapobiega pojawianiu się rozstępów Może być używany do pielęgnacji skóry wrażliwej.

Olej andiroba (Carapas Guianensis)
Jest to żółtawy olej roślinny, o gorzkim smaku i lekko orzechowym zapachu otrzymywany z nasion andiroba. Zawiera kwas olejowy(46%) i kwas linolowy(20%). Działa antybakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwbólowo, antypasożytniczo, przeciwdziała rakowi, malarii, ukąszeniom owadów. Stosowany do olejków do ciała i emulsji dla cery wrażliwej, mieszanej ze skłonnościami do wyprysków, a także przeciwko bólom mięśni, zakwasom, nadwyrężeniom. Działa antycellulitowo oraz poprawia krążenie. U osób wrażliwych może wywołać podrażnienia.

olej rycynowy
Olej rycynowy (Ricinus Communis – Castor Oil)
Wytłaczany z nasion rącznika pospolitego, zwanego rycynusem-tropikalnego krzewu wilczomlecza. Olej bezbarwny, gęsty i lepki. Wykazuje powinowactwo do keratyny, rozpuszczalny w alkoholu. Lekko przyciemnia włosy. Używa się go w odżywkach do natłuszczania skóry i włosów, kremach, mleczkach, emulsjach, brylantynie, tuszach do rzęs, do produkcji przejrzystych mydeł glicerynowych oraz jako środek konsystencjotwórzy w kosmetykach kolorowych.


Olej z czarnuszki siewnej/kminku czarnego (Nigella Sativa)
Zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, kwas linolowy, kwas olejowy, kwas alfa-linolenowy, olejek eteryczny, witaminę E oraz nigelon – związek czynny o właściwościach przeciwalergicznych.. Polecany przy leczeniu alergii, zapaleń skórnych, trądziku i grzybic, hamuje rozwój zapaleń. Olej z czarnuszki zaleca się mieszać z innym olejem roślinnym, przez co zostaje zredukowany jego intensywny, ziołowy zapach.

Olej czaulmugrowy (Hydnocarpus Kurzii)
Jasnożółty olej o delikatnym, egzotycznym zapachu. Pozyskiwany z nasion drzewa czaulmugra, zwanego uśpianem różnolistnym. Zawiera kwas olejowy(6%) i kwas palmitynowy(4%). Polecany do skóry trądzikowej, zanieczyszczonej, ponieważ wykazuje działanie antyseptyczne i ściągające. W medycynie naturalnej stosowany do leczenia trądu.

Olej z pestek dyni (Cucurbita Pepo)
Jest gęsty, ciemnozielony i ma intensywny zapach. Zawiera kwas linolowy i olejowy, witaminy: A, C i D, bogaty w beta-karoten, potas, selen i cynk, kwas palmitynowy. W przemyśle kosmetycznym stosuje przy każdym typie skóry, ale szczególnie polecany dla skóry suchej, łuszczącej się, pękającej, dojrzałej (wygładza zmarszczki). Używany przeciw rozstępom, jako dodatek w olejkach do masażu, kremów i peelingów. Wykazuje właściwości nawilżające, natłuszczające i wygładzające, dzięki dużej zawartości potasu działa oczyszczająco i rozjaśniająco. Jeśli używany jest jako olej do masażu należy zmieszać go z innym olejem roślinnym (np. słonecznikowym lub oliwą z oliwek) w proporcjach 1:2.

Olej z ostropestu plamistego (Silybum Marianum)
Pozyskiwany jest z nasion rośliny pochodzącej z basenu Morza Śródziemnego. Zawiera frakcję flawonolignanów o wspólnej nazwie silimaryna (składa się na nią sylibina, sylichrystyna i sylidiamina). Stosowany jest od dawna w schorzeniach wątroby. Silimaryna usuwa hepatostatyczne działanie leków i pestycydów.

Olej z rokitnika (Hippophaë Rhamnoides L.)
Pozyskiwany on jest z owoców rokitnika– popularnego krzewu rosnącego w Rosji. Surowiec ten stosowano już w medycynie starożytnej w przypadku chorób żołądka, wątroby, dróg oddechowych, jak również w stanach ropnych skóry. Olej ten charakteryzuje silne działanie regenerujące, antyoksydacyjne. Stosowany jest on głównie jako dodatek do kremów na dzień i balsamów do ciała. Zawarty w preparacie nadaje skórze ładny, brzoskwiniowy kolor, tuszuje bielactwo. W skład oleju rokitnikowego oprócz nienasyconych kwasów tłuszczowych wchodzą także bardzo cenne dla kosmetyki fosfolipidy. Zawiera on ponadto garbniki, cukry, kwasy organiczne, między innymi cytrynowy, jabłkowy, nikotynowy. Pośród jego składników na uwagę zasługuje stosunkowo duża zawartość witaminy C. Na jej efektywniejsze niż w przypadku innych owoców wykorzystanie w znaczący sposób wpływa nieobecność w owocach rokitnika askorbinazy – specyficznego enzymu niszczącego ten związek. Fakt ten powoduje, że znajdujący się w owocach rokitnika kwas askorbinowy znacznie wolniej ulega rozkładowi podczas ich przechowywania czy przetwarzania. Spośród obecnych w surowcu innych związków aktywnych można wymienić witaminy z grupy B, witaminę E, K, P. Olej rokitnikowy zawiera też dużą ilości karotenów, które nadają mu intensywną pomarańczowo-czerwoną barwę. Nie poleca się go jednak osobom mającym ciemne przebarwienia na skórze, gdyż preparaty na jego bazie mogą powodować ich natężenie.
żurawina błotna

Olej z nasion żurawiny błotnej (Oxycoccus Palustris)
Bogaty w tokotrienole o udowodnionych silnych właściwościach antyoksydacyjnych i promieniochronnych. Stosowany w kosmetykach przeciwstarzeniowych, nawilżających, chroniących przed zanieczyszczeniem środowiska.

Olej z nasion truskawki (Fragaria Ananasa)
Olej ciemno zielony o zapachu i smaku lekko orzechowym. Może być stosowany bezpośrednio na skórę. Zawiera ok. 80% niezbędnych kwasów tłuszczowych, łącznie z omega-3 i omega-6, omega-9 oraz naturalne tokoferole. Olej z nasion truskawki jest znaczącym źródłem anty-oksydantów i gamma-tokoferolu, jest cennym źródłem podstawowych nienasyconych kwasów tłuszczowych linolowego, alfa-linolenowego i kwasu oleinowego. Miejscowa aplikacja oleju z truskawek uzupełnia braki niezbędnych kwasów tłuszczowych, których niedobór prowadzi do zwiększenia przeznaskórkowej utraty wody.
Olej z pestek truskawki stosowany jest w pielęgnacji skóry suchej uszkodzonej i dojrzałej. Także polecany w preparatach Anti-Aging. Jest łatwo wchłaniany przez skórę, działa nawilżająco, ochronnie i odżywczo i lekko ściągająco. Zawiera podobnie jak olej z pestek malin  kwas elagowy (dimer kwasu galusowego). Związek ten należący do grupy polifenoli posiada właściwości przeciwrakowe, zabezpiecza przed mutacją genów a także jest środkiem przeciwbakteryjnym i przeciwwirusowym.

Olej z pestek malin (Rubeus Ideaus)
Olej ten pozyskiwany jest w wyniku tłoczenia na zimno nasion malin. Może być stosowany bezpośrednio na skórę. Ma kolor złoty, ciemno żółty o zapachu i smaku lekko orzechowym.
Wspaniały przeciwutleniacz, posiada właściwości przeciwzapalne (w większym stopniu niż oleje takie jak awokado, z pestek winogron czy z kiełków pszenicy), przeznaczony dla skóry wrażliwej, stosowany jako dodatek do olejów do masażu, wygładza skórę po woskowaniu, odświeża po opalaniu. W kosmetykach stosowany jako emolient, środek nawilżający, kondycjonujący, wzmacniający lipidową barierę w naskórku (chroniący przed utratą wody).
Olej ten ponadto, poza znacznym stężeniem witaminy E zawiera wysoki poziom karetonoidów (witaminy A) nadających mu właściwości pielęgnacyjnych.
Zawarte w oleju kwasy tłuszczowe omega-3 (ALA) i omega-6 (LA) pozwalają zmniejszyć skutki stresu oksydacyjnego w skórze. Kwasy tłuszczowe ALA i LA charakteryzują się szczególnie korzystnym oddziaływaniem na skórę. Działają przeciwalergicznie, przeciwzapalnie, podnoszą odporność na zakażenia, pobudzają regenerację nabłonków i tkanki łącznej. Olej z nasion malin przyśpiesza gojenie ran, oparzeń, odmrożeń. Hamuje zmiany zwyrodnieniowe i rogowacenie gruczołów łojowych, zapobiega zaczopowaniu ujść gruczołów łojowych, działa przeciwzaskórnikowo. Wspomaga wytwarzanie kolagenu i elastyny, zwiększając elastyczność i jędrność skóry oraz redukując zmarszczki. Zwalcza zaburzenia w metabolizmie tłuszczów spowodowane brakiem niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych.Zawiera kwas elagowy.
Olej z pestek malin znajduje zastosowanie w produktach Anty-aging, w preparatach po opalaniu, po mikro-uszkodzeniach skóry (peelingi, woskowanie). Olej ten jest znany ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, skutecznie chroni przed zapaleniem dziąseł, pokrzywką, egzemą i innymi schorzeniami skóry.

Olej z pestek granatu (Punica Granatum L.)
Otrzymywany z nasion drzew Granatowca właściwego. Występuje na Bliskim Wschodzie, w Indiach, na wybrzeżu Morza Śródziemnego i w krajach Kaukazu. Jedna z najstarszych roślin hodowlanych Bliskiego Wschodu. Gęsty olej w kolorze złotym do ciemnożółtego i wspaniałym soczystym zapachu charakterystycznym dla dojrzałego owocu. Od samego początku znany był ze swoich właściwości leczniczych. Stosowany w stężeniu ok. 5%.
owoc granatu
Głównym kwasem tłuszczowym w tym oleju jest kwas punikowy (charakterystyczny dla granatu, nazwa angielska) w ilosci ponad 72% odpowiada za właściwosci przeciwzapalne oleju (hamuje syntezę prostaglandyn). Jest to jeden z kwasów CLA (conjugated linolenic acid) – skoniugowanych kwasów linolenowych, zwany jest super kwasem CLA.
Ponadto olej z pestek granatu zawiera miedzy innymi polifenole, gamma-tokoferol oraz fitosterole. Naturalny olej z pestek granatu jest coraz bardziej wykorzystywany w całym przemyśle kosmetycznym (od producentów kosmetykow po salony SPA i aromatoterapię) ze wzgledu na swoje znaczace właściwosci odżywcze, nawilżające i uelastyczniające naskórek. Jest bogaty w lipidy zawierające kwas punikowy, znajduje zastosowanie w pielegnacji suchej skóry, egzem, łuszczycy, poparzeń słonecznych oraz skóry dojrzałej. Dzięki zawartości polifenoli i tokoferolu olej posiada właściwości przeciwutleniające. Ze względu na dużą zawartość nienasyconych skoniugowanych kwasów tłuszczowych zminejsza opuchlizę i łagodzi bóle miesniowe (zalecany dla sportowców do stosowania przy masażach oraz w kremach pod oczy, przy problemach z opuchniętymi oczami).


Olej z pestek kiwi(Actinidia Chinensis)
Jest to wytłaczany na zimno, delikatny olej o jasno-żółtym kolorze i słabo wyczuwalnym zapachu. Unikalny i zaliczany do jednych z najdroższych – olej z pestek kiwi, zawiera wyjątkowo wysoką ilość kwasu alfa-linolenowego (Omega-3) powyżej 60%. Dodatkowo charakteryzuje się znaczną zawartością witaminy E, także w postaci rzadko spotykanej formy gamma-tokoferolu i gamma-tokotrienolu oraz antyoksydacyjnych polifenoli. Wykazuje działanie antyoksydacyjne, chroniąc przed niekorzystnym działaniem wolnych rodników.
Posiada silne właściwości przeciwzapalne i gojące. Działa lekko rozjaśniająco, poprawia barierę lipidową naskórka, działa nawilżająco oraz zwiększa elastyczność i gładkość skóry.
Polecany w pielęgnacji cery dojrzałej, ze zmarszczkami, suchej, podrażnionej, łuszczącej się, zniszczonej i delikatnej oraz przy podrażnionej cerze trądzikowej.

Olej konopny (Cannabis Sativa)
Otrzymywany z nasion konopii siewnej. Ma zabarwienie zielono-brązowe i lekko gorzki, korzenno-orzechowy zapach i smak. Zawiera kwas linolowy(54%), kwas alfa-linolenowy(17%), kwas gammalinolenowy(4%), kwas olejowy(13%), kwasy tłuszczowe nasycone(10%). Polecany dla skóry tłustej z trądzikiem, przy zapaleniach skórnych. Dobrze się rozprowadza i dosyć szybko wchłania. Wzmacnia odporność skóry. Stosuje się w przemyśle kosmetycznym jako dodatek do olejków do ciała lub do masażu.

Olej z orzeszków kukui (Aleurites Moluccana)
Wytłaczany z orzechów drzewa z rodziny wielomleczowatych, rosnącego na Hawajach. Zawiera kwas linolowy(37%) i linolenowy(28%) i duże ilości witaminy E. Dobrze się wchłania, nie pozostawia tłustego filmu, łagodzi podrażnienia, zmiękcza naskórek, odżywia skórę i zwiększa jej odporność na czynniki zewnętrzne. Polecany do skóry suchej i wrażliwej.
Olej z nasion bawełny (Gossypium Herbacea)
Wytłaczany z nasion bawełny drzewiastej. Zawiera 70 – 90% nienasyconych kwasów tłuszczowych (olejowy i linolowy), kwas palmitynowy, kwas stearynowy oraz witaminę E.
Funkcjonuje jako emolient, składnik nawilżający i odżywczy, nośnik dla witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Stosowany w kremach i lotionach do pielęgnacji skóry twarzy i całego ciała, produktach dla dzieci, kosmetykach kolorowych (podkładach, maskarach, pomadkach), żelach pod prysznic, szamponach i odżywkach. Używany również do produkcji mydeł.

MASŁA

Masła to triglicerydy o papkowatej konsystencji. Za bardziej zwartą konsystencję odpowiada obecność reszt  nasyconych kwasów tłuszczowych. Stosowane w stężeniach 2-20%. Ich podstawowe własności fizykochemiczne są zbliżone do tych, które wykazują oleje płynne.

Masło kakaowe (Theobroma Cacao L.)
Jest to tłuszcz pozyskiwany w procesie technologicznego przerobu ziarna kakaowca, uprawianego w Meksyku, Ameryce Środkowej i Południowej, Afryce Zachodniej, Indonezji i Oceanii. Jest jasnożółte i ma bardzo przyjemny czekoladowy zapach. Ziarna kakaowca zawierają cały szereg substancji korzystnie wpływających na nasz organizm. Jest to ciało stałe, kruche, jasnożółte o przyjemnym, charakterystycznym zapachu kakao. Tłuszcz ten wykazuje wyraźny polimorfizm i bez dostępu powietrza jest bardzo trwały. Zawiera on w składzie glicerydy kwasów stearynowego, palmitynowego, oleinowego, linolowego. Oprócz tego w jego skład wchodzą substancje aktywne: tokoferole i sterole głównie beta-sitosterol, stigmasterol oraz kampesterol. Zawiera ono także mieszaninę tokoferoli.
Surowiec ten chętnie jest wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym, ponieważ łatwo rozprowadza się, zmiękcza, nawilża, regeneruje skórę. Tłuszcz ten uznawany jest za doskonały surowiec, nie powodujący uczuleń, wykazujący całkowitą biozgodność ze skórą. Zaliczany jest on do efektywnych emolientów o temperaturze topnienia (28-36 stopni) zbliżonej do temperatury ciała ludzkiego. W preparatach kosmetycznych chętnie stosowane jest w połączeniu z lanoliną. Oba te układy wykazują bowiem działanie synergiczne. Masło kakaowe znosi lepkość lanoliny, natomiast lanolina ułatwia jego przenikanie.
Masło kakaowe znajduje zastosowanie w wielu formach kosmetycznych, m. in. w kremach i balsamach do pielęgnacji ciała, w mydłach, środkach kondycjonujących do włosów. Można je znaleźć także w segmencie kosmetyki kolorowej: pomadkach, pudrach, fluidach, różach, a także w farmacji gdzie służy do wyrobu różnorodnych globulek i czopków.

Masło shea/karite/olej z masłosza (Butyrospermum Parkii)
Tłuszcz roślinny otrzymywany z jąder owoców afrykańskiego drzewa orzechowego. Jest to stała, plastyczna, nieco ziarnista substancja, która w stanie surowym ma barwę od ciemnobrązowej do zielonej. Składa się w 70% z pewnego rodzaju żywicy. Wykazuje działanie antybakteryjne, co umożliwia jego długotrwałe przechowywanie bez środków konserwujących. Jego cechą charakterystyczną jest duża, dochodząca do 15%. zawartość frakcji niezmydlającej się. W jej skład wchodzą witamina A i E, zawiera naturalną alantoinę, węglowodór kariten, alkohole triterpenowe: lupeol, ß-amaryna, basseol, parkeol i inne sterole. Tłuszcz ten ze względu na specyficzny skład trudno jest wymyć wodą czy też alkalicznymi mydłami, co powoduje, że długo pozostaje w warstwach skóry, nie powodując przy tym uczucia jej lepkości. Pełni rolę stabilizatora w kremach. Wykazuje działanie kojące, regenerujące, uelastyczniające. Tłuszcz ten zaliczany jest do naturalnych filtrów promieniochronnych, dzięki czemu zabezpiecza skórę przed działaniem promieni UV, jak również opóźnia procesy jej starzenia się. Masło shea znalazło szerokie zastosowanie w pielęgnacji skóry suchej, starzejącej się, skłonnej do podrażnień. Jest pomocny przy dermatozach, trądziku, łuszczycach, nadaje skórze jedwabistą gładkość, polecany do pielęgnacji łamliwych włosów. Często można go także spotkać pośród składników preparatów słonecznych.

Masło z kopry/olej kokosowy (Cocos Nucifera)
W temperaturze powyżej 26 stopni staje się papkowaty i ma wtedy kolor biały. W postaci płynnej jest żółtawy.  Jego szczególny składnik, kwas laurynowy, powoduje, że jest on niezbędny w produkcji mydeł, którym nadaje właściwości pieniące. Stosowany jest także w kremach do golenia.Używany przy bardzo suchej cerze, świetny jako maseczka dla włosów suchych i zniszczonych. Przy aplikacji czystego oleju na twarz może powodować podrażnienia, wskazane jest przeprowadzenie próby uczuleniowej.
Monoi jest mieszaniną oleju kokosowego olejku eterycznego z kwiatów gardenii. Jest używany w Polinezji do ochrony skóry przed wysychaniem, ale nie ma żadnych właściwości ochronnych przeciw promieniowaniu słonecznemu.
nasiona palmy atalia zawierają olejek babassu
Masło shorea/łój Borneo (Shorea Stenoptera)
Pozyskiwany jest on z zawierających od 40 do 70% tłuszczu owoców drzewa rosnącego w lasach Indonezji i innych częściach południowo-wschodniej Azji. Tłuszcz ten ma konsystencję twardą i kruchą, przypominającą masło kakaowe. Ma on słaby tłuszczowy smak i przyjemny zapach. Głównymi składnikami frakcji kwasowej łoju są kwasy palmitynowy, stearynowy i oleinowy. W nowoczesnych kosmetykach łój Borneo stosowany jest głównie do pielęgnacji skóry suchej, wymagającej specjalnej pielęgnacji.

Olej z babassu (Orbignya Oleifera)
Masło wytłaczane z orzeszków palmy atalia, pochodzącej z Ameryki Północnej. Jest biały lub jasnożółty. Składem podobny do masła kokosowego, zawiera dużą ilość kwasu laurynowego. Wykazuje duże powinowactwo do naskórka, jego temperatura topnienia zbliżona jest do temperatury ludzkiego ciała, czyli łatwo się rozprowadza. Wzmacnia naskórek, łatwo się wchłania, nie tłuści, nie jest komedogenny, nadaje skórze miękkość, nie powoduje podrażnień. Pełni funkcję środka promieniochronnego.

Olej palmowy (Elaeis Guineensis)
Wytłaczany z owocni palmy olejowej. W temperaturze powyżej 27 stopni ma konsystencję masła koloru pomarańczowego o fiołkowym zapachu. Zawiera głównie kwas palmitynowy, a obecność beta-karotenu i tokoferolu nadaje mu dodatkowo właściwości natłuszczające i przeciwrodnikowe. Działa stymulująco, normalizująco, kojąco, przeciwzapalnie i ochronnie. Stosowany do produkcji kremów odżywczych, kosmetyków ochronnych, luksusowych mydeł.
olej palmowy
Olej palmowy wytłaczany z nasion różni się zawartością kwasu olejowego. Podobnie jak olej kokosowy zawiera znaczne ilości kwasu laurynowego i mirystynowego. Stosowany do produkcji mydeł oraz innych SPC(środki powierzchniowo czynne).

Olej tamanu/kamani (Calophyllum Inophyllum)
Otrzymuje się go poprzez tłoczenie owoców drzewa rosnącego w Indiach i Malezji. Jest to tłuszcz o charakterystycznym zielonym kolorze i ciężkim tłuszczowym zapachu. W skład frakcji tłuszczowej tego surowca wchodzą: kwas oleinowy (49 proc.), kwas linolowy (21 proc), kwas kalofillowy. Zawiera on ponadto kumaryny i sterole, których najważniejszym przedstawicielem jest stigmasterol. Ze względu na skład wykazuje działanie gojące, pobudzające regenerację tkanek, uelastycznia i odpręża skórę. Cechuje go także duża aktywność przeciwbakteryjna, przeciwgrzybicza i przeciwwirusowa, dzięki której zapobiega powstawaniu zaskórników. Stosuje się go we wszelkiego rodzaju preparatach pielęgnacyjnych.